παιχν-ίδια και χειρότερα
3:21:00 π.μ.« Η τυφλόμυγα. Όσο αθώο παιχνίδι κι αν φαντάζει τώρα, κανείς δεν θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει την σκληρότητα της προέλευσής του. Οι ρί...
3:21:00 π.μ.
« Η τυφλόμυγα. Όσο αθώο παιχνίδι κι αν φαντάζει τώρα, κανείς δεν θα μπορούσε να συνειδητοποιήσει την σκληρότητα της προέλευσής του. Οι ρίζες του βρίσκονται σε μία Ετρουσκική ‘παράδοση’. Το 'παιχνίδι' τότε είχε ως εξής: ένας έδενε τα μάτια του θανατοποινίτη με μια πλατιά μαύρη κορδέλα, ενώ ένας άλλος του έδινε δύο όπλα, ένα σπαθί, ένα ξύλο, οτιδήποτε θα μπορούσε να προξενήσει θεωρητικά κακό. Οι υπόλοιποι με τα μάτια ανοιχτά προσπαθούσαν να του επιφέρουν το θανατηφόρο χτύπημα. Φυσικά και θα το κατάφερναν τελικά. Ο σκοπός του παιχνιδιού δεν ήταν ο θάνατος του εγκληματία -αυτό ήταν μέρος του παιχνιδιού άλλωστε- ήταν η παράταση του μαρτυρίου του (βέβαιου) θανάτου του.»
Σ'όλην την υπόλοιπη διάρκεια του μαθήματος σκεφτόμουν τα παιχνίδια. Στην κυριολεξία και την μεταφορά. Και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να έχουν είτε ευχάριστα είτε δυσάρεστα αποτελέσματα.
Επιτραπέζια Παιχνίδια. Μα υπάρχει τίποτα καλύτερο από μια παρέα που μαζεύεται σ’ένα φιλικό σπίτι «για επιτραπέζια»; Γέλια, πειράγματα, ηλίθιες ερωτήσεις κατανόησης και ακόμα πιο ηλίθιες απαντήσεις, κι άλλα γέλια. Δέσιμο ουσιαστικότερο. Νικητές και χαμένοι, μα όλοι χαμογελαστοί και με γυμνασμένους κοιλιακούς, απ'τα γέλια βεβαίως. Στόχος: διασκέδαση. Ποσοστό Επιτυχίας: 95%
*
Παιχνίδια του Δρόμου: Ξέρεις, είναι όλα εκείνα που παίζαμε παλιά στις γειτονιές.. Κουτσό, σκοινάκι τα κορίτσια, ποδόσφαιρο τα αγόρια. Κρυφτό, μήλα, κορόιδο, αμπάριζα όλοι μαζί. Αυτά που, όποτε γίνεται μια σχετική αναφορά, νοσταλγούμε τις εποχές που πέρασαν, το ένδοξο και αθώο παρελθόν μας. Αλήθεια τώρα να τα παίζει κανένας άνω των 12; Στόχος: παίζω μέχρι να νυχτώσει. Ποσοστό Επιτυχίας: 100%
*
Τυχερά Παιχνίδια. Πρώτη εμφάνιση του ρίσκου. Παίζεις με την ελπίδα να κερδίσεις. Παίζεις μόνος όμως. Δεν υπάρχει άλλος. Είσαι εσύ που κυνηγάς την τύχη σου, μπας και πιάσεις την καλή. Ανταγωνισμός, με τον απέναντι κύριο στο μπλακ-τζακ και την μικρή που διαλέγει τα νούμερα του τζόκερ για τον πατέρα της, προσευχές σε Θεό, Αλλάχ, Βούδα, οπουδήποτε μπας και αλλάξουν λίγο τα πράγματα, και εθισμός..μεγάλος και πολλές φορές ανεξέλεγκτος. Στόχος: αλλαγή ζωής. Ποσοστό Επιτυχίας: 8%.
Παιχνίδια Σχέσεων: Υπάρχουν. Και είναι αναπόφευκτο να μην υπάρχουν, δεδομένου του ότι απαρχή των σχέσεων είναι το παιχνίδι. Παίζονται με δύο άτομα (κανονικά) και περιλαμβάνουν στοιχεία όλων των άλλων κατηγοριών. Είναι το πιο ξέγνοιαστο και ευχάριστο κομμάτι της σχέσης, όπως τα παιχνίδια που παίζαμε παλιά στους δρόμους. Εκεί, πριν καλά-καλά αρχίσει η σχέση, που ξεκινάς να γνωρίσεις τον άλλον. Στο σημείο που παίζεις με τα στοιχεία που ανακαλύπτεις. Και μετά ανακαλύπτετε μαζί κι άλλα, κι άλλα, κι αν σ’αρέσει και ενδιαφέρεσαι τα πας καλά και προχωράς στον επόμενο γύρο, όπως στα επιτραπέζια. Το κρισιμότερο όμως είναι να ξέρεις που σταματάς και πότε συνεχίζεις. Γιατί το κυριότερο χαρακτηριστικό αυτής της κατηγορίας παιχνιδιών είναι το ρίσκο, όπως ακριβώς και στα τυχερά παιχνίδια. Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούν να συμβούν τα πάντα. Χωρίς να ξέρεις τις περισσότερες φορές που πας, απλώς συνεχίζεις να παίζεις. Όπως στην ρουλέτα, ενώ είσαι πεπεισμένος ότι έχεις ποντάρει στον σωστό αριθμό, στο κατάλληλο χρώμα.. έρχεται ο απέναντι αριθμός, στο αντίθετο χρώμα. Συμβαίνουν αυτά όταν παίρνεις το ρίσκο.
Είναι πολλές οι φορές που επιλέγουμε να κλείνουμε τα μάτια σε καταστάσεις που δεν θα έχουν προφανώς αίσιο τέλος, παίζοντας «τυφλόμυγα» με την ελπίδα ότι μπορεί να αποτρέψουμε το αναπόφευκτο. Ενώ κάποιες άλλες τα παίζουμε όλα για όλα σαν να μην υπάρχει αύριο, ξέροντας ότι οι επιλογές είναι μόνο δύο, όπως σε κάθε «ρώσικη ρουλέτα», τέλος ή κατά τύχη επιβίωση. Στόχος: ο άλλος. Βαθμός Επιτυχίας: 50-50
Προσωπικά έχω παίξει σχεδόν με κάθε δυνατό τρόπο. Άλλοτε έβγαινα απ'το παιχνίδι με γέλια και άλλοτε με κλάματα. Ξέρω πλέον, όμως, τι προτιμώ και τι πρέπει να αποφεύγω. Προτείνω, λοιπόν, να διαβάζετε τις οδηγίες πριν ρίξετε την πρώτη ζαριά, μακριά από μαύρες κορδέλες που κλείνουν τα μάτια, γιατί δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να αντικρίζεις αυτόν που έχεις απέναντί σου κατάματα, και μακριά από ρίσκα "ζωής ή θανάτου" γιατί κάτι που μπορεί να καταλήξει και σε θάνατο.. πόσο καλή ζωή μπορεί να προσφέρει;
Πάω να παίξω, φιλί
