Βρέχει. Και ξαφνικά. Βρέχει. Μετά από τόσο καιρό που όλοι περίμεναν βροχή, ένα βράδυ - πριν καν πετύχουμε τυχαία τα συμμετρικά μηδενικ...

Οι στιγμές. Αυτές που ήρθαν και έφυγαν τρέχοντας. Αυτές που θα έρθουν περπατώντας αργά και νωχελικά και θα φύγουν κι αυτές σαν κυνηγημένες....

Ο Καρούζος έλεγε με τόλμη και πειθώ πόσο "η νύχτα περιζώνει". Η νύχτα, το καταφύγιο των σκέψεων. Πέφτει το σκοτάδι και σιγά σιγά α...

Η μητέρα μου έλεγε πάντα ότι ένα πράγμα φοβάται.. μην χάσει το μυαλό της μεγαλώνοντας. Πάνε κοντά δεκαπέντε μέρες τώρα που όποτε την βλέ...

Την Κυριακή έρχονται εκλογές. Θα είμαι δικαστικός αντιπρόσωπος, ξέρεις. Κληρώθηκα. Περίεργο για μένα που οι κληρώσεις δεν είναι το φόρτε μο...

Κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό τα χρόνια μου σεντόνια μου, τσιγάρα να καπνίσω. Δεν ξέρω πόσα τσιγάρα χρειάζονται για να ξεχάσεις. Δεν ξέρω ...

Μπήκε ο Μάιος. -  Κιόλας; - Κιόλας . Αντικρίζω τον Λυκαβηττό και στο ράδιο o Bob Dylan συλλογίζεται πόσο άλλαξαν τα πράγματα. Όλοι μας ...

Τα Βήματα. Ξαφνικά σκέφτηκα πόσο περπατάω. Σκέφτηκα τι βήματα κάνω, τι έχω κάνει.. τι θα κάνω μέχρι να νυχτώσει. Ένα, δύο, τρία, εφτά, είκ...

Κυριακή πρωί.  Είχα έναν πονοκέφαλο από τα ποτά και τα βλέμματα του προηγούμενου βραδιού που δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με καμία...

.

.