Δεν πίστεψα ποτέ ότι ο κόσμος θα σωθεί με κόκκινο και μαύρο  Δεν πίστεψα ποτέ ότι μια Επανάσταση ξεκινάει με βία Δεν πίστεψα ποτέ ότι η αντίδραση σε οποιαδήποτε δράση επιτρέπεται να καλείται Επανάσταση ή μπορεί να ξεκινήσει μία. Η Επανάσταση, πίστευα πάντα μέσα μου, είναι κάτι ομαδικό  Δεν είναι η αντίδραση του ενός ή των δέκα ή των...

Read More

Δεν μπορώ να προσδιορίσω το πόσο δύσκολο ή εύκολο μου είναι να δεχτώ την Άνοιξη. Είχα διαβάσει κάποτε σ' εκείνο το βιβλίο ότι τίποτα δεν είναι αρκετά δύσκολο και τίποτα δεν είναι αρκετά εύκολο. Θέλω να πω, φαινομενικά δεν υπάρχει κάτι πιο εύκολο από το να δέχεσαι. Φαινομενικά η Άνοιξη είναι το κάτι άλλο! Και ποιος δεν θα...

Read More

Να πας στο κέντρο.  Χωρίς να έχεις πιει καφέ, χωρίς να έχεις ακούσει και πει τις Καλημέρες που ιδανικά θα ήθελες..  Κι όμως ΠΡΕΠΕΙ να ανέβεις στο κέντρο. Είναι δύσκολο να ζεις δίπλα στη θάλασσα. Μαθαίνεις στο "ονειρεύομαι με φόντο το άπειρο". Μαθαίνεις σ'αυτό το "χωρίς όριο". Κακο-μαθαίνεις. Μετά έρχεται εκείνο το πρωινό που ΠΡΕΠΕΙ να ανέβεις στο...

Read More