Θεωρούσα το "μακριά" μετρήσιμο κάποτε θυμάμαι. Ότι βάζεις κάτω τον χάρτη, παίρνεις το υποδεκάμετρο και μετράς.. με τα εκατοστά πρώτα, μετά ανάλογα της κλίμακας του χάρτη ο υπολογισμός και έχεις το "πόσο μακριά". Άλλοτε το σκεφτόμουν σε τραγούδια.. ένα-δυο-τρία-τέσσερα και ένα μισό ή η μισή συλλογή του i-pod. Υπήρχαν φορές που μετριόταν σε τοις εκατό. 50% μπαταρία, 10% ή...

Read More

μερικές φορές συναντάς ανθρώπους που είναι ικανοί να σου φέρουν αθόρυβα την μεγαλύτερη καταστροφή. μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω, τα δεξιά αριστερά, το ταβάνι στο πάτωμα και το στομάχι στο στόμα σου. το χώμα ορκίζεσαι ότι πέφτει από τον ουρανό πια και τα αστέρια είναι μικρές λάμψεις που μπορεί να συναντήσεις σε κάθε σου βήμα.. η θάλασσα...

Read More

μπορεί να είσαι μίλια μακριά, να έχεις φύγει χρόνια μπροστά, να έχεις διαγράψει τα πάντα από το πριν, να έχεις βρει τα κομμάτια του παζλ και να τα έχεις βάλει στις σωστές θέσεις ή να έχεις πετάξει το παλιό και να έχεις ξεκινήσει ένα ολοκαίνουριο, μπορεί να μην έχεις κρατήσει ούτε ένα ρούχο από την παλιά ντουλάπα σου,...

Read More

καμιά φορά θες τόσο πολύ να πας κάπου.. τόσο που καταλήγεις να φεύγεις μακριά. για παράδειγμα, μπορεί να θες απεγνωσμένα να αγκαλιάσεις έναν άνθρωπο και να κατα- λήγεις να αγκαλιάζεις κάποιον άλλον. ή μπορεί να θες να πας στο Λονδίνο και να καταλήγεις στο Γκάζι. μπορεί άλλοτε να θες να βγεις για ποτό και να βγαίνεις και να...

Read More

Κατέβαινε τη σκάλα. Επί τρία χρόνια της αρκούσε αυτή η ίδια νωχελική κίνηση.. Να κατεβαίνει αργά τη σκάλα χαϊδεύοντας με ένα βελούδινο βυσσινί πανί την κουπαστή. Κοίταζε μόνο την πορεία του χεριού της. Κάθε φορά ήταν σαν να την μάθαινε από την αρχή, σαν να μην ήξερε που θα καταλήξει. Τα σκαλοπάτια της φαίνονταν ευθεία, τόσο τα αγνοούσε....

Read More

Είναι δύναμη να περπατάς ξυπόλυτος. Έβαλα το κλειδί στην πόρτα και έκανα δύο αργές περιστροφές - ίσα να ακουστεί το χτύπημα του μπρελόκ με το κλειδί της κεντρικής εισόδου. Μπήκα και έκλεισα απαλά την πόρτα χωρίς να κλειδώσω -άλλωστε σε λίγη ώρα θα ξημέρωνε, όταν υπάρχει φως, ποιος ο φόβος; Έβγαλα τα παπούτσια, ενώ έριξα μια ματιά για...

Read More

Η ζωή είναι σχέσεις. Και οι σχέσεις κάποτε ήταν η ζωή μου. Οι άνθρωποι ήταν η ζωή μου. Οι άνθρωποι. Έτσι γενικά και αόριστα. "Υπήρξες πολύ αφελής Ελιζάκο".. Θυμάμαι την μάνα μου να μου λέει. "Τέτοιος μαλάκας είσαι και κάθεσαι", ο πατέρας μου πάντα λίγο πιο επιθετικός και απόλυτος. Τελοσπάντων, δεν με ένοιαζε. Εγώ τις χαιρόμουν τις σχέσεις...

Read More

Μερικές νύχτες είναι αβάσταχτες. Μερικές θες να τις βαστάξεις όσο πιο δυνατά μπορείς, να τυλιχτείς μ'αυτές, να σου φάνε τη σάρκα, να γίνεις ένα μαζί τους, να γίνεις φωτιά και να πλανηθείς στον αέρα, να γίνεις Εκείνη η Νύχτα. "Εκείνη η Νύχτα". Σκέφτηκα αν κάποια νύχτα θα θελα να ξαναζώ. Και βρήκα. Μία. Μοναδική. Μόνο αυτή έτσι, ίδια...

Read More

Η μικρή αγωνιούσε να περάσει στο Πανεπιστήμιο. Διάβαζε χωρίς σταματημό. Σε όλο το δωμάτιο έβρισκες γραμμένη μία μόνο φράση. "ΕΙΜΑΙ ΜΕΣΑ". Ήθελε τόσο απεγνωσμένα να μπει στο Πανεπιστήμιο.  "Μαμά, δεν μπορώ άλλο", έλεγε "Μπορείς. Συνέχισε", της απαντούσε. "Ναι ρε, μπορώ!", έλεγε μετά στον εαυτό της και συνέχιζε.  Μάθαινε απ'έξω διάφορα. Για την μικρασιατική καταστροφή, πόσα σχολεία, πόσα μοναστήρια,...

Read More