tell Him today *

Σουρεάλ Γκόμενα in Athens ~ Πράξη 1η

12:31:00 μ.μ.

..και να σου εγώ 2:30 η ώρα στάση Συγγρού-Φιξ να περιμένω λεωφορείο. Απεργία ταξί. Δεν ήθελαν να μ'αφήσουν να περιμένω μόνη. Είδα και μια κυρία δίπλα - ψιλο-νορμάλ φαινότανε- οπότε διαβεβαίωσα τη φίλη μου ότι θα ήταν όλα μια χαρά. Φυσικά και θα ήταν. Τί θα μπορούσε να συμβεί άλλωστε 2:30 η ώρα το ξημέρωμα καθημερινής Ιουλίου στη...

ξύπνα, καλοκαίριασε

5:51:00 μ.μ.

8:00 νταν Ξεκινάω απ’το σπίτι. Έχω κοιμηθεί ελάχιστα. Λίγο η ζέστη, λίγο η ανησυχία. Είχα ραντεβού για δουλειά σήμερα. 8:30 Έχω φτάσει ήδη Ομόνοια και περιμένω το μετρό για Πανεπιστήμιο. Κατεβαίνω στάση Πανεπιστήμιο ενώ πηγαίνω σε ραντεβού για δουλειά. Είναι η στιγμή που συνειδητοποιώ περισσότερο από ποτέ ότι περνάω στην δεύτερη φάση. Tη δεύτερη "μεγάλη αλλαγή". Ζέστη έχει....

δεξιά, αριστερά, ευθεία. βασικά..άσ'το.

1:21:00 π.μ.

Καθόμασταν στο μπαλκόνι. Τρώγαμε, πίναμε, γελούσαμε, μέχρι που ακούστηκε διάλογος τύπου «Καφές και Τσιγάρα» Τζάρμους και πέσαμε στα πατώματα.. Εγώ: Πωω, μου τελειώνει και το λιποζάν κεράσι.. Εκείνη: Και..; Εγώ: ..ράσι. Εκείνη: Ναι, και; Εγώ: ..ράσι σου λέω! Με τα πολλά κατάλαβα ότι εννοούσε «και» με ‘αι’. Εντάξει, λάθος μου, με ‘ε’ κατάλαβα. Να, γι’αυτό μ’αρέσει ο γραπτός...

γκ-ωχου μωρέ

2:45:00 π.μ.

Αδικία μεγάλη ν’ αρρωσταίνεις καλοκαίρι. Αλλά εδώ που τα λέμε ποιο καλοκαίρι; Υγρασία, ψιλόβροχο όποτε το θυμάται, και ζέστες..εντάξει δεν είναι και για μπάνιο. «Εσύ πάντα έτσι λες. Αφού κρυώνεις με το παραμικρό!», αλήθεια λένε. Σήμερα ήμουν με το τζιν μπουφάν κι οι άλλοι με τα κοντομάνικα. «Είμαι άρρωστη ρε!». Τις αγαπώ τις δικαιολογίες όταν έχουν βάση. Μ’ένα...

συσχετιστήκαμε κάποτε ατελώς

11:16:00 μ.μ.

«Μα εδώ μιλάμε για την τέλεια σχέση!» Μιλάνε ναι.. συνέχεια και ακατάπαυστα! Την αδερφή ψυχή που βρίσκει ο ένας στο πρόσωπο του άλλου με την πρώτη ματιά. Έρωτας, αγάπη, αφοσίωση, πάθος, όλα κερδισμένα σε μία μόνο σχέση. Πακέτο προσφοράς, σου λέει! 'Εχω αρχίσει να την θεοποιώ αυτή την Τέλεια Σχέση. Πλέον παρακολουθώ με δέος και θαυμασμό όλους αυτούς...

-μωρέ, πάμε; -και δεν πάμε!

11:39:00 μ.μ.

Είναι κι αυτό που οι σημαντικότερες αποφάσεις παίρνονται στο λεπτό. Να, ας πούμε σήμερα «για ένα καφεδάκι μωρέ για λίγο» θα πηγαίναμε και μετά σπίτι και ξεκούραση. Μα τόσοι οι πειρασμοί τριγύρω που καταλήξαμε για φαγοπότι σε ταβερνάκι σ’ένα απ’τα όμορφα στενά της πόλης. Έτσι συμβαίνει πάντα, η στιγμή αλλάζει τα πράγματα. Είναι πώς θα στη ‘βαρέσει’ που...

τι μας έμεινε

8:24:00 μ.μ.

..και μόνο η μάνα μου ρωτάει αραιά και που πότε θα πάμε να τη δούμε. Το θυμήθηκα τώρα που έρχεται το βράδυ της Παρασκευής και δεν υπάρχει κουράγιο ούτε καν για την αναμονή του Σαββατοκύριακου, τόσα και τόσα που περιμένουν από τις εκκρεμότητες της βδομάδας - αυτής που πέρασε, αυτής που έρχεται, άγνωστο και αδιάφορο πια - η ζωή όλη μια εκκρεμότητα, "να...

Θεσσαλονίκη μου

11:23:00 μ.μ.

Σ' ερωτεύτηκα απ'την πρώτη στιγμήκι από την μέρα που άρχισα να σε ζω..με μαγεύειςμε γοητεύειςμε παρασέρνειςμε χαλαρώνειςμε ταξιδεύειςμε μελαγχολείςμε διασκεδάζειςμε κάνεις και ονειρεύομαι.. Θεσσαλονίκη, 27/05/11 σε αγαπώ πάντα. ...