Μια μέρα

*ένα πρωι εκείνη.. -Καλημέρα. Καλημέρα. Καλημέρα. -Εντάξει; το πίστεψες; -Όχι ακόμα. (μην μου μιλάς έτσι, με στεναχωρείς, ήθελε να πει...



*ένα πρωι εκείνη..
-Καλημέρα. Καλημέρα. Καλημέρα.
-Εντάξει; το πίστεψες;
-Όχι ακόμα. (μην μου μιλάς έτσι, με στεναχωρείς, ήθελε να πει)
-Όλα καλά;
-Ναι, μια χαρά. (τί λες; όχι, ήθελε να πει)
-Ωραία.
-Ωραία. (κατάλαβα.. ήθελε να πει)


*ένα μεσημέρι εκείνη..
-Ψιτ.
- :)
-Χαρούμενος;
-Ναι, γιατί όχι; (όχι, μου λείπεις, ήθελε να πει)
-Σωστά.
-Θα βγεις τελικά; (θέλω να σε πάρω να μιλήσουμε, ήθελε να πει)
-Είμαι έξω με κάτι φίλους.
-Α ωραία. Καλή συνέχεια, λοιπόν. (μίλα μου λίγο ακόμα, ήθελε να πει)
-Ευχαριστώ.


*ένα απόγευμα εκείνος..
-Έξω είσαι; (θέλω να σε δω, ήθελε να πει)
-Όχι. (θέλω να σε δω, ήθελε να πει)
-Εγώ λέω να βγω. (θέλω να σε δω, ήθελε να πει)
-Κι εγώ μάλλον. (θέλω να σε δω, ήθελε να πει)
-Ωραία. (σκατά, ήθελε να πει)
-Ωραία. (σκατά, ήθελε να πει)
..


*ένα βράδυ εκείνος..
-Θα βρεθούμε; (πες ναι, ήθελε να πει)
-Δεν έχω πρόβλημα. (έλα να με βρεις, ήθελε να πει)
-Ας πούμε σε μία ώρα εκεί. (τώρα, ήθελε να πει)
-Οκ. (τώρα θέλω, ήθελε να πει)
-Οκ.


Και βρέθηκαν. Μα ξέχασαν να αναφερθούν στις παρενθέσεις.

Εκείνη : Φεύγω. (ΣΤΑΜΑΤΑ ΜΕ! ήθελε να του φωνάξει)
Εκείνος: Οκ. (ΜΕΙΝΕ! ήθελε να της φωνάξει)
..Πάρε μου καπνό και χαρτάκια αν μπορείς. (να γυρίσεις, ήθελε να την παρακαλέσει)
Εκείνη: Οκ. (σταμάτα με, ήθελε να τον παρακαλέσει)

 Βγήκε και πριν κλείσει την πόρτα ψιθύρισε "Καλύτερα να μην γυρίσω.."
 Την κοίταξε και ψιθύρισε "Καλύτερα να μην γυρίσεις.."

*  *  *
Και έτσι απλά.. για πρώτη φορά συμφώνησαν φωναχτά οι παρενθέσεις τους.

You Might Also Like

2 σημειώσεις

.

.