Δεν με χωράει το σπίτι. Γυρίζεις σε ένα μεγάλο σπίτι. Άδειο. Προτιμώ τα μικρά στούντιο. Ένα ενιαίο δωμάτιο και μπάνιο, κι ένα μπαλκόνι. Τα πολλά δωμάτια δίνουν την αίσθηση της συντροφικότητας. Την ψευδαίσθηση της συντροφιάς. Παρήγγειλα να φάω. Έφαγα. Έκανα ένα τσιγάρο, ήπια λίγο κρασί, διάβασα λίγο από το βιβλίο μου. Μετά πήγα στον απέναντι καναπέ, είδα μια...

Read More

Αναρωτιέμαι πόσες φορές στα μέσα Ιουνίου ζητάς απεγνωσμένα μια βροχή και εκείνη έρχεται. Στο δεύτερο πλάνο: αναρωτιέμαι γενικά πόσες φορές ζητάς κάτι και αυτό έρχεται. Δεν είναι αφορμή το σκοτάδι μαζί με βροχή όταν έχεις μπαλκόνι για να πάρεις μια ζακέτα, να ανάψεις ένα τσιγάρο και με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος να κάτσεις λίγο έξω και να χαζεύεις...

Read More

Είναι περίεργο το συναίσθημα του να γυρνάς εκεί απ' όπου έφυγες. Κυρίως όταν το "γυρίζω" σου μετριέται σε μέρες. Είναι αρκετές για να δημιουργηθεί, να αναδυθεί και να κατευνασθεί εντέλει Το Συναίσθημα. Και θα το λέω Το Συναίσθημα γιατί δεν μπορώ να το προσδιορίσω επακριβώς. -  Μάλλον είναι ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων ενωμένων σε ένα μεγάλο συναίσθημα-ερωτηματικό. Εγώ λέω...

Read More

Πηγαίνω συχνά στο λιμάνι τελευταία. Πηγαίνω με το ποδήλατο μέχρι εκείνη την παλιά αποθήκη. (μπορεί να είναι και εργοστάσιο, σίγουρα πάντως θα συμφωνούσες ότι θα γινόταν κάτι υπέροχο σήμερα) Μετά κάθομαι στην προβλήτα. Είδα ένα καράβι με το όνομά σου να φεύγει σήμερα. Έφευγε και δεν κοιτούσε πίσω. Εγώ να κάθομαι εκεί στο κιτρινόμαυρο τσιμέντο της προβλήτας, κι...

Read More

Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς ο ουρανός υπερτερούσε της θάλασσας στο μυαλό σου. Μου είχε πει κάποιος ότι δεν του αρέσει η θάλασσα. Ότι η ελευθερία του ταξιδιού με αεροπλάνο ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Είναι όντως μαγικό το να πετάς. Αλλά μόνο όταν έχεις υπογράψει για ασφαλή προσγείωση. Η θάλασσα μπορεί να σε πνίξει, αναμφιβόλως! Όμως θα το κάνει...

Read More

Πλημμύρισε το πατάρι. Χάσαμε μερικά καλοκαιρινά ρούχα, κάνα δυο ζευγάρια παπούτσια και μαζί με την μυρωδιά βανίλιας που είχε το δωμάτιο, την ηρεμία μας. Κοιμάμαι στο σαλόνι απόψε. Αναρωτιέμαι που είσαι. Βλέπω φωτογραφίες από κοινούς μας γνωστούς, ακούω ότι σε πέτυχε ο ένας και ο άλλος σ' εκείνο το μαγαζί ή στο σημείο απέναντι από εκείνο το περίπτερο....

Read More

Εδώ και μία βδομάδα με πονάει επίμονα το κεφάλι μου - μπορεί και δύο.. μήπως μετράω μέρες; Δεν κοιμάμαι και καλά. Δεν έχω αλλάξει βέβαια και καθημερινότητα. Τους τελευταίους 4 μήνες κάνω τα ίδια πράγματα με την ίδια συχνότητα με τους ίδιους ανθρώπους στα ίδια μέρη. Μερικές βραδιές όταν κοιτάζω το φεγγάρι και είναι γεμάτο νιώθω ότι θέλει να...

Read More

Έκλεισα τα μάτια για λίγο.. Έχω τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος. Φοράω την αγαπημένη μου μάλλινη ζακέτα. Το δεξί μου χέρι χώνεται άτσαλα στην τσέπη. Τα κλειδιά μου! Η πόρτα μου! Υπέροχα! Όπως όταν κρατούσα όλες τις σακούλες του σούπερ μάρκετ με το ένα χέρι και με το άλλο έβαζα το κλειδί στην κλειδαριά. Την πάνω και την...

Read More

-Θέλω να σου πω κάτι για πέρσι. -Σ'ακούω. -Μ'ακούς; -Σ'ακούω ναι, πες.  -Μα δεν με κοιτάς. -Ναι αλλά σ'ακούω. -Καλά. Λοιπόν ξέρεις πέρσι.. -Πού πάμε; -Δεν ξέρω.. Αθήνα. Δεν ξέρω.. -Καλά πάμε από παραλία και βλέπουμε. -Πέρσι ενώ πίστευα ότι καταλήγουμε κάπου.. -Μισό λεπτό..  (χτυπάει το κινητό)  Παρακαλώ.. Ναι, έλα μάλλον κέντρο. Ναι. Πού θα πάτε; Όχι σήμερα...

Read More