Επόμενος Σταθμός ΘΗΣΕΙΟ Aκούς τις πόρτες να κλείνουν ορμητικά. Tο τρένο ξεκινάει σιγά σιγά. Όχι μόνο αυτό. Συνήθως ακούς και μια μελωδία. Δεν την ακούς ακριβώς δηλαδή.. αυτήν την μοναδική μελαγχολία που βγάζει το ακορντεόν, την νιώθεις.. Μιζέρια, λες στην αρχή. Όπως ακριβώς και ο τρόπος που το μεταχειρίζονται. "Με ενοχλεί η επαιτεία" Ναι κι εμένα. Νομίζω. "Είναι...

Read More

Μια κοπέλα ανεβαίνει τις σκάλες. Την βλέπω να ξεφλουδίζει ένα μανταρίνι. Νιώθω τη μυρωδιά του. Αυτήν την δροσιά που σου προσφέρει καμιά φορά η όσφρηση. (θυμάμαι την κολόνια σου. ή μήπως νομίζω ότι την θυμάμαι; προσπαθώ να φέρω στο μυαλό μου το πρόσωπό σου. τον τρόπο που γελάς, τον τρόπο που ξαφνιάζεσαι. αλήθεια, τί χρώμα ακριβώς έχουν τα μάτια...

Read More

Μου έλεγες συνεχώς ότι το δύσκολο δεν είναι να βάλεις το τέλος, το δύσκολο είναι να ξαναρχίσεις. Εσύ δεν τελείωνες ποτέ τις καταστάσεις, έτσι έλεγες. Εσύ δεν μπορούσες να μην με ξαναδείς, να μην με αγγίξεις ξανά, να μην μου ευχηθείς χρόνια πολλά όταν παέι η ώρα 12, να μην μου χαϊδέψεις τρυφερά το γόνατο όταν καθόμαστε έξω...

Read More

.. -Λοιπόν.. τί να πούμε; -Δεν ξέρω.. Δεν έχουμε τίποτα πιστεύεις; -Α! Γι'αυτό πλέον είμαι σίγουρη! -Είσαι σκληρή. -Είσαι αλλού! -Δεν είναι αυτό απλώς.. -"Απλώς".. μετά από ΟΛΑ αυτά έχεις το θάρρος να μιλάς για απλότητα; -Δεν εννοώ αυτό.. -Αλλά; -Άσε με να σου πω.. -Εσύ άσε με. -Τι; -Άσε με. Άφησέ με ρε παιδάκι μου! Τι θέλεις;...

Read More

Ξάπλωσα νωρίς σήμερα.. Έχω έναν αφόρητο πονοκέφαλο από το ξεκίνημα της μέρας. Σκέφτομαι όλα όσα πρέπει να κάνω, όλα τα προγράμματα που πρέπει να χωρέσω κάπου μες την καθημερινότητά μου και ταυτοχρόνως όλους τους πιθανούς τρόπους που θα την κάνουν να πάψει να είναι τόσο βαρετή και κουραστική.. Θεε μου πονάω!! Πίνω ένα ντεπόν με λίγο νερό, ενώ...

Read More

Πέφτω πάνω στο στρώμα και νιώθω σαν να πέφτω πάνω σε πούπουλα σε σλοου μόσιον.. Νιώθω χαλαρή.. Το σώμα μου.. Το σώμα μου δεν το ελέγχω ακριβώς.."είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνεις σεξ με έναν άγνωστο" θα μου έλεγε εκείνη. Πρώτη φορά θα συμφωνούσα μαζί της μετά από καιρό.. Είναι δύσκολο να συμφωνείς, ειδικά με ανθρώπους που δεν...

Read More

(κάποια βράδια νιώθω ότι δεν καταλαβαίνω. νιώθω ότι όλα είναι μυστήρια. όλα. τα πάντα, όχι μόνο οι σχέσεις. τα τραγούδια, οι ταινίες, οι διαδρομές, ο τρόπος που φιλιόμαστε, ο τρόπος που καπνίζουμε ή που πίνουμε ουίσκι.. ο τρόπος που κοιταζόμαστε και ο τρόπος που κοιτάμε το ρολόι μας, ο χρόνος, τα λεπτά, οι στιγμές, η χαρτοσακούλα που είναι...

Read More

-Κατέβα σε παρακαλώ.. -Δεν μπορώ.  -Γιατί; Σε παρακαλώ κατέβα! -Δεν γίνεται, δεν μπορώ. Φύγε! -Σε παρακαλώ κατέβα.. Είμαι από κάτω. -Σταμάτα.. Φύγε δεν μπορώ.  -Πρέπει να σε δω, σε παρακαλώ κατέβα για λίγο.. -Φύγε ρε παιδάκι μου.. -ΚΑΤΕΒΑ!!! ΚΑΤΕΒΑ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΩΩ! -Σταμάτα σε παρακαλώ, σταμάτα! (βάζει το παλτό της και κατεβαίνει) -Λοιπόν..; -Καλή χρονιά. (της δίνει ένα...

Read More

"Η ζωή μου ήταν δική μου μέχρι που σε γνώρισα.." Γιατί την σχημάτισα αυτήν την φράση; ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω. Είμαι μόνη μου. Είμαι καλά αυτή τη φορά. Έχω ξεπεράσει ό,τι με κρατούσε καθηλωμένη και για πρώτη φορά μετά από καιρό μπορώ να πω σχεδόν με βεβαιότητα ότι Ζω. Δεν μπορώ να καταλάβω αλλά ταυτοχρόνως νιώθω να...

Read More