ασπρόμαυρες μέρες * κιμωλία και μαυροπίνακας

...ταξιδεύουμε στον χρόνο. Τότε που η ζωή ήταν ασπρόμαυρη, τόσες αντιθέσεις  μα κάθε άλλο παρά οφθαλμοφανείς ήταν. Υπήρχαν, μα δεν υπερτερο...

...ταξιδεύουμε στον χρόνο. Τότε που η ζωή ήταν ασπρόμαυρη, τόσες αντιθέσεις  μα κάθε άλλο παρά οφθαλμοφανείς ήταν. Υπήρχαν, μα δεν υπερτερούσαν της γαλήνης και της ηρεμίας της ψυχής. Γιατί κυριαρχούσε μια ισορροπία. Πέρα από τις δύσκολες συνθήκες οι άνθρωποι ήταν άνθρωποι και τα παιδιά.. αθώα και αμόλυντα, όπως τους αρμόζει. 

Συγκινημένος ο πατέρας μου μου  τηλεφώνησε να κοιτάξω την αλληλογραφία μου για να πάρω μια γεύση του δικού του "τότε".. Μια ματιά στο σχολείο του παρελθόντος θα βοηθήσει να εκτιμήσουμε όσα έχουμε και όσα ευτυχώς δεν έχουμε πλέον. 


Τότε που... 

..η έπαρση της σημαίας σηματοδοτούσε την αρχή της σχολικής ημέρας. (παιδόπολη τη δεκαετία του 1950)
 ..ο μαυροπίνακας χαρακωμένος με τα σημάδια της κιμωλίας μόλις να διακρίνονται επάνω του ..η σόμπα στη μέση της "αίθουσας" προσπαθούσε να δώσει λίγο ζεστασιά στα μικρά παιδιά.

 
..στα θρανία δεν διάλεγες τον διπλανό σου, δεν ήταν ένας..έξι και πάνω σε κάθε θρανίο! ..το βλέμμα του δασκάλου και τα σταυρωμένα χέρια των παιδιών ήταν η "τάξη" στην αίθουσα (1952)
..τα παπούτσια βέβαια ήταν πολυτέλεια.. και όχι δεν "κρυφοκοίταζε" ο ένας απ' τον άλλον, ένα βιβλίο για δύο άτομα (Δημοτικό Σχολείο Καναλίων Βόλου-1949-)
..τα θρανία ήταν κι αυτά πολυτέλεια (1945)
 





















 ..η αίθουσα ήταν επιλογή και όχι προϋπόθεση..εξωτερικά μαθήματα και έναν πίνακα που φαίνεται μόνο σε λίγους και αυτό με πολλή δυσκολία (Δημοτικό Σχολείο Ηπείρου-1950-)
..καμιά 60αριά παιδιά με μόνο μία δασκάλα μάθαιναν(Δημοτικό σχολείο στο Βαρδάρη Θεσσαλονίκης-1930-)
 


..παρά τις δυσκολίες δε θα μπορούσαν να λείψουν οι εκδηλώσεις στο τέλος της χρονιάς..Γυμναστικές Επιδείξεις.
..η ποδιά ήταν απαραίτητη στις μαθήτριες, το ίδιο και ο γιακάς (μια σχετικά πιο πρόσφατη φωτογραφία του 5ου Γυμνασίου Θηλέων Θεσσαλονίκης)

Και σαν ν' ακούω την Βουγιουκλάκη κάπου στο βάθος να φωνάζει "Κύριε Φλωρά, Κύριε Φλωρά!"..

"Μητέρα, μου σιδέρωσες την ποδιά για αύριο;" ...περίεργο ακούγεται (πιο περίεργη, ωστόσο μου ακούστηκε η προσφώνηση!). Θα το δοκίμαζα να σου πω το "ασπρόμαυρο".. όλοι χρειαζόμαστε άλλωστε μία δόση από παλιά καλή ασπρόμαυρη εποχή.


 

You Might Also Like

0 σημειώσεις

.

.