σκέψεις σε παρένθεση*
-μωρέ, πάμε; -και δεν πάμε!
11:39:00 μ.μ.
Είναι κι αυτό που οι σημαντικότερες αποφάσεις παίρνονται στο λεπτό.
Να, ας πούμε σήμερα «για ένα καφεδάκι μωρέ για λίγο» θα πηγαίναμε και μετά σπίτι και ξεκούραση. Μα τόσοι οι πειρασμοί τριγύρω που καταλήξαμε για φαγοπότι σε ταβερνάκι σ’ένα απ’τα όμορφα στενά της πόλης. Έτσι συμβαίνει πάντα, η στιγμή αλλάζει τα πράγματα. Είναι πώς θα στη ‘βαρέσει’ που λέμε, και από το ‘έτσι’ θα καταλήξεις στο ‘αλλιώς’ κι απ’το ‘σ’εκείνον’ ‘στον άλλον’.
Τόσο αλλάζουν τα πράγματα στη στιγμή που με τρομάζει ώρες-ώρες. Φοβάμαι ότι αυτό που θα σκέφτομαι καιρό πολύ, μπορεί μέσα σ’ένα λεπτό να το προδώσω για κάτι διαφορετικό γιατί απλώς θα το σκεφτώ αλλιώς. «Και είναι κακό αυτό;» Καλό, κακό.. ούτε ξέρω. Διαφορετικό ας το πούμε.
Είναι αυτό το «θα δούμε, μωρέ, εκείνη τη στιγμή» που δεν μπορούσα να διανοηθώ ποτέ, που πλέον χρησιμοποιώ συνεχώς. Είναι «εκείνη η στιγμή» που πιο πολύ είμαι περίεργη για το πότε θα έρθει και θα τ’αλλάξει όλα. Μέσα στο κεφάλι μου, στο κεφάλι του απέναντί μου, αυτού που είναι δίπλα κι εκείνου που είναι μακριά μου. Μα όσο προετοιμασμένος κι αν είσαι για το ‘άλλο’ το ‘διαφορετικό’, όχι αυτό που σχεδίαζες και σκεφτόσουν τόσο καιρό, θα έρθει αυτή η ρουφιάνα η «εκείνη η στιγμή» και θα ανατραπούν όλα. Όχι από άλλον, από εσένα. Ειρωνικό, περίεργο, τρομακτικό λίγο, μα άκρως γοητευτικό εγώ λέω. Γιατί είναι ωραία να σε εκπλήσσουν, και τις περισσότερες φορές τις καλύτερες εκπλήξεις μας τις κάνει ο ίδιος μας ο εαυτός..
Με αποφάσεις, λέξεις, κινήσεις, ίσως κι ένα φιλί απ’το πουθενά.
 |
"Μαμά, κοίτα!" |
«Αυθορμητισμός λέγεται, μωρό μου.. live with it», μου είπαν χθες. Μ’άρεσε. Fav.
4 σημειώσεις
Άμα μου έλεγες ότι κοπροσκύλιασες και το Σάββατο το βράδυ θα σας έκανα λιγότερα μούτρα χθες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου σας στέλνω και καλή επιτυχία στις εξετάσεις σας. Φιλιά.
Όχι μούτρα καλέ! σου ετοιμάζω μπουζουκοσιτσουέησιον ;) *ευχαριστούμε ευχαριστούμε οι μαργαρίτες δεν αργούν! -κι αυτό είναι δέσμευση.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εκείνη η στιγμή" είναι που μας κάνει αυτό το άλλο, από αυτό που είμαστε. Είναι κάποιες στιγμές τόσο καθοριστικές που μας αλλάζουν σαν άτομα. Κάνουμε πράγματα, επιλογές που εκλήσσουν τον ίδιο μας τον εαυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, βρε Lizios πολύ σε αγαπάω! =)
τώρα το είδα το σχόλιο!! μα έτσι είναι ακριβώς.. κι εγώ τώρα το συνειδητοποιώ ότι έχουν υπάρξει αρκετές από "εκείνες τις στιγμές" μέσα στα χρόνια που χωρίς καν να το καταλάβω με φέραν ως εδώ.. κι όμως κάθε φορά θα είναι το ίδιο απρόσμενη αλλαγή πιστεύω. μ'αρέσει αυτό:)
ΑπάντησηΔιαγραφή*ευχαριστώ πολύ χαίρομαι που με διαβάζεις και σχολιάζεις! φιλιά πολλά:))