αἰέν ερωτεύεσθαι

Είναι περίεργο πώς ο άνθρωπος είναι ικανός να κάνει κάποιον να τον ερωτευτεί απλώς και μόνο υπάρχοντας.

Γνωρίζεις έναν άνθρωπο.

Πρώτα κάτι θα σου τραβήξει την προσοχή, το χαμόγελο του άλλου, ο τρόπος που μιλάει ή ο τρόπος που κινείται, ο τρόπος που στέκεται ή ο τρόπος που καπνίζει, τα μαλλιά του, το πώς στέκεται μέσα στα ρούχα του ή το γέλιο του, η φωνή του άλλου, το πώς προφέρει το όνομά σου..

Aνοίγει στο μυαλό σου ένας καινούριος φάκελος. Είναι η στιγμή που ξεκινάς να φτιάχνεις στο μυαλό σου ένα προφίλ.

Πρέπει, πρέπει, πρέπει να έχεις τον άλλον απέναντί σου για να φτιάξεις το δικό ΤΟΥ προφίλ..αλλιώς θα είναι δικό σου και αυτό δεν οδηγεί πουθενά.

Και σιγά-σιγά όλα αυτά τα διαζευτικά "ή" αντικαθίστανται με "και". Και το ένα και το άλλο και εκείνο..

Και αρχίζεις αντί να σκέφτεσαι απλώς τον άλλον, να μιλάς γι'αυτόν. Σε φίλους, σε γνωστούς, στον ίδιο..

Και υπάρχει ένα μόνο πράγμα που μπορεί να σου δείξει το πόσο μπορεί να γίνει μια πραγματικότητα μεταξύ δύο ανθρώπων. Όχι ο τρόπος που κοιτάζονται, όχι ο τρόπος που φλερτάρουν, όχι ο τρόπος που κάνουν έρωτα.. αλλά το φιλί τους. Μέσα στο φιλί ο ένας δίνει όλα αυτά που θέλει να δώσει στον άλλον και δηλώνει τι περιμένει να πάρει από 'κείνον. Είναι κάτι σαν μια άτυπη συμφωνία μεταξύ των δυο για το τι μπορεί να επακολουθήσει, ας πούμε.

Το φιλί, λοιπόν.

Και μετά μπορεί να έρθει ο έρωτας.

Με τον καιρό να φτιάχνει ο ένας τις λεπτομέρειες στο προφίλ του άλλου. Κάτι που παρατηρείς, κάτι που προσπαθείς να κρύψεις για να φαίνεται καλύτερα η τελική εικόνα, κάτι άλλο που πασχίζεις να καταλάβεις και του δίνεις λίγη φαντασία για να σχηματιστεί πιο έντονα. Λίγο χρώμα από 'δω, λίγο από 'κει. Και αρχίζεις έτσι να ερωτεύεσαι. Να ερωτεύεσαι και αυτό που έβλεπες εκ πρώτης όψεως και αυτό που μπορείς πλέον να διακρίνεις, μαζί με τις λεπτομέρειες που ανακαλύπτεις κάθε μέρα.

Και μιλάς με τον άλλον, και φλερτάρεις περισσότερο μαζί του, γιατί πλέον ξέρεις τα κουμπιά του και μπορείς να επικοινωνήσεις.

Και επικοινωνείς. Έτσι απλά και εύκολα. Γιατί τελικά, δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο και απλό από την επικοινωνία όταν αυτή υπάρχει.

Κι όταν επικοινωνείς μπορείς να κάνεις μαγικά πράγματα με τον άλλον. Μπορείς να κάνεις έρωτα και σεξ κατά βούληση. Κι αυτό είναι το μαγικό στο να είσαι ερωτευμένος με κάποιον. Το ότι μπορείς να έχεις επιλογές και να διαλέγεις μεταξύ όλων, τα πάντα.

Και μετά κυλάει το πράγμα από μόνο του.

Αυτό είναι το σημαντικό.. να κυλάει. Να μην χρειάζεται σπρώξιμο.
Και όντως "ζήσαν αυτοί καλά", αρκεί να ερωτεύτηκαν.

Ίσως τελικά αυτό που με πλήγωνε περισσότερο να ήταν ότι πάντα έπρεπε να κουραστώ υπερβολικά για να ξεκινήσει κάτι, υπερβολικά για να προχωρήσει και υπερβολικά για να τελειώσει. Και όλη αυτή η υπερβολική κούραση δεν ταιριάζει στον Έρωτα με "Ε". Δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσιολογικό, πιο λογικά κινούμενο από τον Έρωτα, αυτό πιστεύω.

Πόσο απέχει ο Έρωτας απ'τον καθένα μας; διακόσια χιλιοστά του δευτερολέπτου, όσος

χρόνος απαιτείται για ένα ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων. Μπορεί κάλλιστα να

συμβεί στον καθένα, από την ώρα που ξυπνάει μέχρι την ώρα που κοιμάται.

Ακόμα και στον ύπνο του. Τόσο κοινότυπο.

* Εγώ, είμαι ο άνθρωπος που επιλέγει να κάτσει ένα καλοκαιρινό βράδυ Σαββάτου μόνος στο σπίτι ακούγοντας τζαζ, πίνοντας καφέ στις 2 τη νύχτα, με μόνο στόχο να τελειώσει τον καπνό του.

Εμένα μου φαίνεται ενδιαφέρον. Εγώ, για παράδειγμα, θα με ερωτευόμουν.