Πέφτω πάνω στο στρώμα και νιώθω σαν να πέφτω πάνω σε πούπουλα σε σλοου μόσιον.. Νιώθω χαλαρή.. Το σώμα μου.. Το σώμα μου δεν το ελέγχω ακριβώς.."είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνεις σεξ με έναν άγνωστο" θα μου έλεγε εκείνη. Πρώτη φορά θα συμφωνούσα μαζί της μετά από καιρό.. Είναι δύσκολο να συμφωνείς, ειδικά με ανθρώπους που δεν αγαπάς πια.. Και όμως. Εφικτό.

Κάθομαι μια στιγμή στο στρώμα και σε δευτερόλεπτα αισθάνομαι την κουβέρτα στο σώμα μου. Το κρύο σεντόνι που ακουμπάω..η ζεστή κουβέρτα..ανατριχιάζω στο πόσο όμορφα αισθάνομαι. Πόσο γαλήνια.. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου να μην σκέφτεται το αύριο που έχει ήδη έρθει εδώ και 4 ώρες..

Ανοίγω τα μάτια για μια στιγμή και τα ξανα-κλείνω αμέσως.

"Μην το σκέφτεσαι γλυκιά μου.." - "Προσπαθώ! Προσπαθώ αλλά είναι δύσκολο.." - "Θα έρθουν όμορφα πράγματα, θα δεις!", με καθησυχάζει. Αχ, και να 'ξερες τι έχει ήδη έρθει.. αχ και να 'ξερα κι εγώ τι θα ερχόταν.. Αρκούμαι στο τι "θα μπορούσε να έχει έρθει" και ηρεμώ λιγάκι.. Τα μάτια μου είναι πιο βαριά τώρα..

Κάνω έναν ιδανικό μονόλογο..

Δεν μπορώ να δω όλα τα "αλλιώς" από αυτό που μου υποσχέθηκες.. Δεν μπορώ να δω όλα τα "θα τα καταφέρουμε" που μ'έπειθαν. Δεν μπορώ να δω πώς με έπεισαν χωρίς να το καταλάβω. Ούτε στιγμή δεν θέλω να αντικρίσω τα "μου λείπεις" και τα "σε θέλω".. Εντάξει κατανοώ το πόσο δύσκολο είναι να κάνω πως δεν τα βλέπω..αλλά με βοηθάς.. Όταν χάνεσαι, με βοηθάς άθελά σου ίσως. Όταν φεύγεις με βοηθάς άθελά σου. Ευχαριστώ που με βοηθάς.. Αλλά τώρα που έφυγες και το συνειδητοποιώ η βοήθειά σου αυτή είναι ανυπόφορη.. είναι ανεξέλεγκτη και ορμητική. Και μέσα μου κραυγάζω να είναι "άθελά σου", γιατί αν δεν είναι -καταπίνω απότομα- "πώς θα το αντέξω;..."

Σταματάω αμέσως και αρχίζω να μετράω.. 1,2,3,4,5,6,7,8,9... "Δεν νυστάζω" - "Κοιμίσου", "Δεν νυστάζω" - "Κοιμίσου".. 30,31,32,33,34,35... και εύχομαι Θεέ μου όταν θα φτάσω στο 100 να έχω αποκοιμηθεί..

(Ενώ ήδη κοιμάμαι νομίζω ότι ξέχασα πια να συλλαβίσω
τις λέξεις "αντίο", "λείπεις", "γιατί".)

Μες τον ύπνο μου ακούω μια φωνή να μου ψιθυρίζει.. 
"Τουλάχιστον αποκοιμήθηκες πριν το 100!"