Beirut * Postcards From Italy
1:31:00 μ.μ.
1:31:00 μ.μ.
ένα κοχύλι στα χιόνια
3:02:00 μ.μ.ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ Έπεσα για να κολυμπήσω κι άφησα την καρδιά μου πίσω Άφησα την καρδιά μου χάμω σαν το κοχύλι μες στην άμμο Πέρασαν όλες οι...
3:02:00 μ.μ.
ΤΟ ΚΟΧΥΛΙ
Έπεσα για να κολυμπήσω
κι άφησα την καρδιά μου πίσω
Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μες στην άμμο
Πέρασαν όλες οι κοπέλες
με τα μαγιό και τις ομπρέλες
Ύστερα πέρασαν οι φίλοι
κανείς δε βρήκε το κοχύλι
Χρόνους και χρόνους κολυμπάω
που να'ν'η αγάπη για να πάω
Έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Ειρήνη είναι...
1:04:00 π.μ.Έτσι που ξεκαθάριζα σήμερα τα αρχεία στον υπολογιστή μου βρήκα έναν ξεχασμένο φάκελο με φωτογραφίες. Μέσα σ' αυτές ήταν "αποσπάσμ...
1:04:00 π.μ.
Έτσι που ξεκαθάριζα σήμερα τα αρχεία στον υπολογιστή μου βρήκα έναν ξεχασμένο φάκελο με φωτογραφίες. Μέσα σ' αυτές ήταν "αποσπάσματα" μιας έκθεσης που είχα δει πριν αρκετό καιρό στην Θεσσαλονίκη.
"2ο ειρήνη είναι ..."
Με όλες αυτές τις αναταραχές που επικρατούν χαμογέλασα με το πόσο επίκαιρη είναι , οπότε είπα να κάνω μία μίνι παρουσίαση.
Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση "Κόσμος Χωρίς Πολέμους και Βία" διοργάνωσε έναν πανελλήνιο διαγωνισμό φωτογραφίας με τίτλο "Ειρήνη είναι..." και για δεύτερη φορά το διάστημα 30Νοεμβρίου-19Δεκεμβρίου 2010 οι καλύτερες φωτογραφίες αυτού φιλοξενήθηκαν στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο. Επρόκειτο ουσιαστικά για μέρος της ευρύτερης έκθεσης CONtrast/αντίΘΕΣΗ στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
"..θα επικεντρωθούμε στην Ειρήνη και την Μη Βία, μέσω των ανθρώπινων πράξεων προς άλλους ανθρώπους. Καθημερινά, μεμονωμένα ή μέσω κοινωνικών συνόλων, οι πράξεις μας αγγίζουν περισσότερους συνανθρώπους μας από όσους αντιλαμβανόμαστε. Πιθανά οι περισσότερες από αυτές είναι ακούσιες, λόγω συνηθειών ή κοινωνικών κωδίκων, σίγουρα όμως υπάρχουν και πράξεις με συνειδητή κατεύθυνση.
Αναφερόμαστε στις πράξεις φιλίας, προσφοράς. αλληλεγγύης, δημιουργίας, συμφιλίωσης, ακόμα και διεκδίκησης με ειρηνικό και μη βίαιο τρόπο. Η Ειρήνη και η Μη Βία δεν είναι έννοιες ή συμπεριφορές παθητικότητας. Είναι πράξεις με διαχρονική δυναμική και βαθειά ανθρωπιστικές. Είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι, οι πράξεις Ειρήνης και Μη Βίας δημιουργούν σε όσους τις κάνουν μια αίσθηση βαθύτερης χαράς και τάση επανάληψης, ενώ σε όσους τις δέχονται, αίσθηση δύναμης και αισιοδοξίας.
Η ανθρώπινη παρουσία δεν είναι απαραίτητη, μπορεί επίσης να υπονοείται ή να καταγράφεται το αποτέλεσμα των πράξεών της. Στο περιβάλλον του σχολείου, της οικογένειας, της φιλίας, της εργασίας, στο δρόμο ή σε κλειστό χώρο, οι πράξεις Ειρήνης και Μη Βίας είναι εκεί, για να τις ανακαλύψουμε και να τις αναδείξουμε." , όπως δήλωσε ο υπεύθυνος σχετικά με τον διαγωνισμό.
Και να ποιες μου τράβηξαν περισσότερο την προσοχή...
και η τελευταία και πιο αγαπημένη μου...
Και τελικά αν και δεν μπορώ ακόμα να προσδιορίσω ακριβώς "τι είναι Ειρήνη", μπορώ να πω με σιγουριά ότι στον πλανήτη αυτόν δεν το επιδιώκουμε ουσιαστικά ούτε στο ελάχιστο.
Το ημερολόγιο μιας παλιμπαιδούλας. Γύρος 5ος
11:24:00 π.μ.Τον παρακαλούσα τόσο καιρό να μου συνδέσει το πικάπ. Μα δεν ήταν εύκολη υπόθεση, το ήξερα. Ήξερες εσύ ότι χρειάζεται ενισχυτή, μεγάλα μεγά...
11:24:00 π.μ.
Τον παρακαλούσα τόσο καιρό να μου συνδέσει το πικάπ. Μα δεν ήταν εύκολη υπόθεση, το ήξερα. Ήξερες εσύ ότι χρειάζεται ενισχυτή, μεγάλα μεγάφωνα και άλλα τέτοια ωραία; Ε, λοιπόν εγώ δεν είχα ιδέα! Δύο μέρες διαμονής στο πατρικό, μετά από μήνες απουσίας ήταν αρκετές για να πείσω τον πατέρα μου να μπει στην επώδυνη αυτή διαδικασία.. Και είναι επώδυνη. Σκέψου ότι τα το πικάπ, τα βυνίλια, είναι κάτι παραπάνω. Είναι πολλά παραπάνω.. Είναι μια εποχή ολόκληρη. Είναι οι Beatles, είναι ο Bod Dylan, είναι όλα εκείνα που πέρασαν και δεν ξανάρχονται. Και εγώ παιδί του 2000 αιωνίως ερωτευμένη μ’ εκείνη την εποχή, την μαγική. Τότε ναι, τότε που η μουσική ήταν θρησκεία και όχι εμπόριο, τότε που τα RayBan και τα AmericanOptical ήταν ιδεολογία και όχι μόδα.
Και έτσι που μου τα περιέγραφε ζήλευα εγώ, και βούρκωνε κι εκείνος. Έλαμπαν τα μάτια του! Και μόνο όταν μιλάς μ’ εκείνες τις γενιές διαπιστώνεις το χάσμα, που είναι μεγάλο αδιαμφισβήτητα. Μα μπαίνεις και στον πειρασμό να αναρωτηθείς πως θα ‘ταν να ήσουν απ’ την άλλη πλευρά.
Κι εγώ απενοχοποιημένα σου δηλώνω «Υπέροχα!».
Γιατί εκείνες οι εποχές είχαν τα πάντα, και μην ακούς τι λένε. Εκείνες οι εποχές ήταν μουσικές. Είχαν επαναστάσεις μελωδικές. Είχαν Woodstock. Είχαν νόημα.
«Έτοιμο!»
«Ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα! Ευχαριστώ ρε πατέρα!!»
Του έκανα την χάρη και ακούσαμε μαζί τον GeorgeHarrison, να τραγουδάει Oh, Sweet Lord, μα μετά έπρεπε να φύγει για δουλειά.
Και ήταν η στιγμή που περίμενα τόσο καιρό. Απαλές κινήσεις θέλει το πικάπ. Και το βυνίλιο.. έχεις κάτσει ποτέ να αφουγκραστείς τι σου λέει η βελόνα; Είναι κι αυτά τα ‘παράσιτα’ που σε ταξιδεύουν. Η ιδιαιτερότητα του ήχου. Αυτό δεν τ’ αλλάζεις!
Και ύστερα ήρθαν οι Doors, και μετά ο Bowie και οι Stones, και οι Beatles..
Αυτές τις μέρες έδωσα στον εαυτό μου την άδεια να γίνει πάλι οχτώ χρονών.. Τότε που καθόμουν οκλαδόν, καθάριζα προσεχτικά το βυνίλιο, όπως μου είχε μάθει ο ειδικός και μετά άφηνα τον Σαββόπουλο να μου τραγουδάει νοσταλγικά Τι Έπαιξε στο Λαύριο.. και έτσι για 7 ολόκληρες μέρες θα νοσταλγούσα μια εποχή που δεν έζησα ποτέ, σιγοτραγουδώντας.
Κάτσε κι άκου λίγο μαζί μου..
Πώς να τα κρύψεις όλα αυτά;
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη
Έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλοι.
Και σε κοιτάζουν με μάτια σαν κι αυτά
όταν γυρνάς μέσα στην πόλη
αναμνήσεις
4:39:00 μ.μ.Αυτό που ονομάζουμε, ή τουλάχιστον αυτό που ονομάζω εγώ, ανάμνηση -δηλαδή μια στιγμή, μια σκηνή, ένα γεγονός που εντυπώνεται στον νου και σ...
4:39:00 μ.μ.
Αυτό που ονομάζουμε, ή τουλάχιστον αυτό που ονομάζω εγώ, ανάμνηση -δηλαδή μια στιγμή, μια σκηνή, ένα γεγονός που εντυπώνεται στον νου και σώζεται από τη λήθη- , στην πραγματικότητα είναι μια μορφή μυθιστορίας που επαναλαμβάνεται αέναα στο μυαλό και αλλάζει συχνά με κάθε αφήγηση. Υπάρχουν πολλά αλληλοσυγκρουόμενα συναισθηματικά συμφέροντα για να είναι απόλυτα αποδεκτή η ζωή κι ίσως αποστολή του αφηγητή είναι να κάνει τις απαραίτητες ανακατατάξεις ώστε να εξυπηρετηθεί αυτός ο στόχος. Σε κάθε περίπτωση, όταν μιλάμε για το παρελθόν, σε κάθε ανάσα μας λέμε ψέματα.
Ουίλιαμ Μάξγουελ,
So Long, See You Tomorrow
ιδανικός κόσμος * Πράξη 4η
12:53:00 π.μ.Σ' έναν ιδανικό κόσμο το μόνο που θα χρειαζόταν για να στεριώσει μια σχέση θα ήταν νερό και λίπασμα .
12:53:00 π.μ.
Σ' έναν ιδανικό κόσμο
το μόνο που θα χρειαζόταν για να στεριώσει
μια σχέση
θα ήταν νερό και λίπασμα.
ποτε (δεν) είναι αργά;
11:27:00 μ.μ.Τις τελευταίες φορές που νιώθω επιτακτική την ανάγκη να στηριχτώ σε κάποιον –και δεν είναι πολλές οι φορές- δεν βρίσκω κανέναν. Και είν...
11:27:00 μ.μ.
Τις τελευταίες φορές που νιώθω επιτακτική την ανάγκη να στηριχτώ σε κάποιον –και δεν είναι πολλές οι φορές- δεν βρίσκω κανέναν. Και είναι περίεργο, γιατί έχω πολλούς ανθρώπους πλάι μου.. Και αυτές τις στιγμές αναλογίζομαι αν είναι τελικά κανόνας οι φορές που σε χρειάζονται να είναι πάντα περισσότερες από εκείνες που χρειάζεσαι εσύ τους άλλους, και γι’ αυτό να νιώθεις ότι δεν βρίσκεις ανταπόκριση σχεδόν ποτέ. Τότε φαντάζει όλο αυτό πιο οδυνηρό και αξεπέραστο. Είναι αυτό το ‘λίγο’ που ζητάς, να σου πιάσει κάποιος το χέρι και να σου πει «Όλα καλά θα πάνε..». Γιατί ακόμα κι αν δεν το πιστεύεις, και ξέρεις πως όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα, δεν είναι το νόημα των λέξεων που παίρνουν όταν μπαίνουν στην σειρά.. είναι απλώς το ότι ακούς τα λόγια του ανθρώπου που έχεις ανάγκη να σου μιλήσει ακριβώς την κρισιμότερη στιγμή για να σταματήσει αυτή η ταραχή μέσα σου.
Κι εγώ σου λέω ότι δεν είναι τίποτα απ’ αυτά.. είναι μοναχά εκείνο το άγγιγμα στο χέρι σου που αναζητάς.. Αυτή η επαφή, η ανθρωπιά που σου φανερώνει την μαγεία της ανθρώπινης επικοινωνίας. Την μαγεία των ανθρώπινων σχέσεων.. όταν αυτές υπάρχουν ουσιαστικά. Ένα χάδι που η αίσθησή του μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και το μυαλό που ορίζει τα πάντα, μεταξύ αυτών και τις αρνητικές σκέψεις, τις απογοητεύσεις μας, τα «δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό» μας..
* * *
Και να, κάτι τέτοιες στιγμές που ‘χρειάζομαι’ καταλαβαίνω για τι πραγματικά λυπάμαι.. γιατί τις τελευταίες φορές οι άνθρωποι που έχω ανάγκη είναι «θα σε πάρω εγώ μετά», στηριζόμενοι σε ένα ‘μετά’ που ποτέ δεν έρχεται.. κι αν έρθει, το δικό μου το ‘χρειάζομαι’ έχει ήδη μεταβεί σε χρόνο αόριστο. Και αυτούς που λένε «ποτέ δεν είναι αργά» μην τους ακούς.. γιατί θα φτάσει η στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτό διόλου ισχύει και τότε θα είναι δυστυχώς πολύ αργά για να επανορθώσεις.
Και τελικά ξέρεις πού διαπιστώνω εγώ το πρόβλημα; Στο ότι μάλλον έχουμε μάθει να ‘χρειαζόμαστε’ τους λάθος ανθρώπους..
"πρόσκαιρες φαντασιώσεις" σε μια μέρα..ερωτική
7:04:00 μ.μ.Είναι πιο εύκολο στις μέρες μας να χαρίσεις ένα μπουκέτο άστρα ή ένα ηλιοβασίλεμα να βρέχει τα πόδια του στη θάλασσα ή έναν γαλάζιο ...
7:04:00 μ.μ.
Είναι πιο εύκολο στις μέρες μας να χαρίσεις
ένα μπουκέτο άστρα ή
ένα ηλιοβασίλεμα να βρέχει τα πόδια του
στη θάλασσα
ή έναν γαλάζιο ευχάριστο ουρανό
από το ν' απλώσεις ένα απλό χαμόγελο
στα χείλη;
Ίσως είναι δύσκολο ν' απαντήσεις
εάν δεν μπορείς να υπολογίσεις την ευαισθησία ή
τη διάθεση με μετρήσιμες μονάδες.
Άλλα τα δώρα του ποιητή κι άλλα του διαβάτη.
Χρειάζεται πάντως λίγο φεγγάρι ενίοτε
να φωτίζει μια άκρη συναισθήματος
στην καρδιά μας κι
ένα ποιήμα να σφυρίζει στ' αυτί
σαν αμέριμνος διαβάτης ή
σαν ενοχλητικός επισκέπτης.
Κράτα τα φυλαγμένα.
Φώτης Κουτσαμπάρης
ένα μπουκέτο άστρα ή
ένα ηλιοβασίλεμα να βρέχει τα πόδια του
στη θάλασσα
ή έναν γαλάζιο ευχάριστο ουρανό
από το ν' απλώσεις ένα απλό χαμόγελο
στα χείλη;
Ίσως είναι δύσκολο ν' απαντήσεις
εάν δεν μπορείς να υπολογίσεις την ευαισθησία ή
τη διάθεση με μετρήσιμες μονάδες.
Άλλα τα δώρα του ποιητή κι άλλα του διαβάτη. Χρειάζεται πάντως λίγο φεγγάρι ενίοτε
να φωτίζει μια άκρη συναισθήματος
στην καρδιά μας κι
ένα ποιήμα να σφυρίζει στ' αυτί
σαν αμέριμνος διαβάτης ή
σαν ενοχλητικός επισκέπτης.
Κράτα τα φυλαγμένα.
Φώτης Κουτσαμπάρης
ψαίματα λες
2:52:00 π.μ.Δεν έχει πάψει να τριγυρίζει στο μυαλό μου ο συσχετισμός «ψέματα» και «αίματα». Και σίγουρα τυχαίο δεν το λες. Είναι που μεγάλωσα με τη...
2:52:00 π.μ.
Δεν έχει πάψει να τριγυρίζει στο μυαλό μου ο συσχετισμός «ψέματα» και «αίματα». Και σίγουρα τυχαίο δεν το λες. Είναι που μεγάλωσα με την φράση «όποιος λέει ψέματα πέφτει μες τα αίματα, κι όποιος λέει αλήθεια έχει τον Θεό βοήθεια»;
Και ξέρεις τελικά συνειδητοποιώ πόσο τραγικά ισχύουσα είναι αυτή η φράση.. Διότι ναι, όποιος λέει την αλήθεια σ’ έναν κόσμο γεμάτο ευκαιριακά ψέματα έχει ανάγκη από την βοήθεια του όποιου Θεού. Γιατί δεν φαντάζεσαι πόσο κακό μπορεί να κάνει ένα ψέμα. Όχι όμως έτσι, σκέτο. Τα πιο επικίνδυνα ψέματα είναι αυτά που γίνονται πιστευτά γιατί πλαισιώνονται από πράξεις αλήθειας. Και εκεί λες οι πράξεις υπερισχύουν και το ψέμα χάνεται. Μα όταν έρχεται το τέλος όλα βγαίνουν στην επιφάνεια. Γιατί τα ψέματα είναι σαν τα αίματα στον τόπο ενός εγκλήματος. Από μία τόση δα κηλίδα μπορεί να γίνει η μέγιστη αποκάλυψη.. ‘ποιος είναι ο δολοφόνος’. Σ’ έναν κόσμο που –ευτυχώς- όλα μαθαίνονται εντέλει, όταν ένα ψέμα γίνεται αντιληπτό αποκαλύπτεται μία λαμπρή αλήθεια που όσο καλά κι αν κρυβόταν τώρα λάμπει σαν διαμάντι. Έτσι που να μην μπορείς να την αγνοήσεις. Και όταν μαθαίνεται ποιος είναι τελικά ο δολοφόνος όλα παίρνουν τον δρόμο τους. Η οικογένεια του θύματος αρχίζει και γαληνεύει μετά την αποκάλυψη της αλήθειας. Και μόνη αυτή, είναι μια ικανοποίηση, ένα είδος θείας δίκης που πάντα θα επέρχεται.
Μία σχέση-θύμα, ένας ψεύτης-δολοφόνος, και μία πληγωμένη οικογένεια που χρειάζεται το χρόνο της για να επουλώσει της πληγές της.
Μία σχέση-θύμα, ένας ψεύτης-δολοφόνος, και μία πληγωμένη οικογένεια που χρειάζεται το χρόνο της για να επουλώσει της πληγές της.
Μα τελικά επέρχεται ούτως ή άλλως η κάθαρση.. έστω απ'την μία πλευρα.
Κι εγώ αποφάσισα πλέον το μόνο «δεύτερο» που θα καταδέχομαι
να μετέχει στην ζωή μου να είναι το 2ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ..103.7.
να μετέχει στην ζωή μου να είναι το 2ο Πρόγραμμα της ΕΡΤ..103.7.
..για τις μελωδίες που ακούω τώρα.
.
Labels
αναμνήσεις
(
22
)
απόσταση
(
18
)
γράμματα
(
14
)
διάλογοι
(
18
)
εικόνες
(
36
)
ζωή
(
13
)
θάλασσα
(
7
)
Ιδανικός Κόσμος
(
5
)
ιστορίες
(
13
)
κόσμος
(
2
)
κύκλος
(
1
)
Μάιος
(
1
)
μελωδίες
(
9
)
μια ανάγνωση
(
19
)
όνειρα
(
1
)
ποίηση
(
2
)
Ρ.Σ.
(
2
)
σκέψεις σε παρένθεση*
(
148
)
Σουρεάλ Γκόμενα
(
1
)
ταξιδεύουμε
(
5
)
τέχνης θαύματα
(
11
)
Dear Sir / Madam
(
7
)
facebook
(
2
)
movietimes
(
5
)
radiotimes
(
113
)
random *
(
35
)
