Χ. Π.
4:06:00 μ.μ.Περιμένεις αυτήν την «ξεχωριστή» νύχτα υποδοχής των γενεθλίων σου. 15 Μαίου ήταν η δική μου, χθες. Θα βγούμε, θα κάνουμε, θα δείξουμε.. σ...
4:06:00 μ.μ.
Περιμένεις αυτήν την «ξεχωριστή» νύχτα υποδοχής των γενεθλίων σου. 15 Μαίου ήταν η δική μου, χθες. Θα βγούμε, θα κάνουμε, θα δείξουμε.. σπίτι κατέληξα. Εκεί κάπου στις 11παρά. Τέλειωσα το διάβασμα και είπα θα δω μια ταινία και ύπνος.. που καιρός για μελαγχολίες. Μπήκα πρώτα για ένα ντουζ. Και αποφάσισα πρώτη φορά να μην μου ευχηθώ, αλλά απλώς να "σβήσω" για να ξανά γράψω σε μια ώρα τα καινούρια.
Και είπα φωναχτά τα προσωπικά μου "Αντίο"..
Στα λάθη
Στα λόγια που μετάνιωσα
Στα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν
Στους στόχους που δεν επιτεύχθηκαν
Στα λόγια που μετάνιωσα
Στα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν
Στους στόχους που δεν επιτεύχθηκαν
Στους φόβους που με κράτησαν πίσω
Στις ανασφάλειες
Στα άγχη
Στα ρίσκα που δεν πήρα
Στα λόγια που δεν είπα ποτέ
Στις πληγές που ανανέωνα
Στα όχι που σήμαιναν ναι
Στα ναι που σήμαιναν όχι
Στα «θα μιλήσουμε» που δεν ήρθαν ποτέ
Στους καφέδες που δεν ήπια αν και υποσχέθηκα
Στις συναντήσεις που δεν έγιναν
Στα θέλω που δεν έγιναν κάνω
Στα πρέπει και στα δεν πρέπει
Στις άσχημες σκέψεις
Στις άσχημες πράξεις
Στα άσχημα συναισθήματα
Στους άσχημους ανθρώπους
Στις υποσχέσεις που καταπατήθηκαν
Στα «αντίο»
Στα τέλη που έβαλα
Στις αρχές που δεν έκανα
Στα όρια που έθεσα
Στα χαμόγελα που ξέχασα να χαρίσω
Στις «καλημέρες» που δεν είπα
Στις «καληνύχτες» που είπα χωρίς συνέχεια
Στα τραγούδια που σταμάτησα ν’ακούω
Στα γράμματα που δεν έγραψα ενώ ήθελα
Στους δισταγμούς
Στα «σε αγαπάω» που ειπώθηκαν ως «σ’αγαπώ»
Στα «σ’αγαπώ» που δεν ειπώθηκαν καν
Στα υποθετικά σενάρια φαντασίας
Στα «δεν αντέχω» που είπα ενώ άντεχα
Στην ώρα που έχασα
Στην ώρα που έχασα
Στις αλλαγές που δεν έκανα
και
Στα «μπράβο!» που δεν μου είπα.
Τέλειωσα το μπάνιο μου. Έβαλα την ταινία με ένα κρυφό χαμόγελο αθωότητας. Αν αυτό είναι το συναίσθημα της εξομολόγησης τότε είναι όντως μαγικό.
Και μετά ξεκίνησαν οι ευχές. Και μία νύχτα που είχε προοπτικές απογοήτευσης αποδείχθηκε μαγευτική. Και ξέρεις τι συνειδητοποίησα.. ότι όλα τα «αντίο» ήταν θετικά τελικά γιατί συνδέονταν με ανθρώπους που επηρέασαν την ζωή μου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο· και ρε γαμώτο η ανθρώπινη επαφή είναι μαγική είτε συνοδεύεται από δάκρυα είτε από γέλια, πώς να το κάνουμε! Και σκεφτόμουν από 'κείνη την ώρα την αυριανή βραδιά με τους ανθρώπους που αγαπώ..
