αποστασιοποιούμαστε ζωντανοί

Κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό τα χρόνια μου σεντόνια μου, τσιγάρα να καπνίσω. Δεν ξέρω πόσα τσιγάρα χρειάζονται για να ξεχάσεις. Δεν ξέρω ...

Κάτι κυνηγώ σαν τον ναυαγό
τα χρόνια μου σεντόνια μου,
τσιγάρα να καπνίσω.

Δεν ξέρω πόσα τσιγάρα χρειάζονται για να ξεχάσεις. Δεν ξέρω πόσα τσιγάρα χρειάζονται για να μετρηθεί σωστά και δίκαια η απόσταση. Δεν ξέρω καν αν μπορεί μια απόσταση να μετρηθεί δικαίως. Η ζωή έρχεται από πίσω μας και μας σπρώχνει να ζήσουμε. Αλλά νιώθω το παράπονο του παιδιού που δεν ξέρει ακόμα να περπατάει και πέφτει. Γιατί η ζωή δεν δίνει ώθηση. Η ζωή η δική μας μας σπρώχνει δυνατά, κι αν είσαι τυχερός προχώρα.

You Might Also Like

2 σημειώσεις

  1. εμείς έχουμε τ' όνειρο να μας κρατάει το χέρι, κι αν πέφτουμε καμιά φορά, μαζί του στεκόμαστε και πάλι όρθιοι. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαριαννάκι μου όμορφο.. :)
    Κι είναι αυτή η άτιμη Ελπίδα που κάθε φορά σου λέει "σήκω πάμε πάλι!" και εσύ σηκώνεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

.

.