Dear Sir / Madam
Το ημερολόγιο μιας παλιμπαιδούλας. Γύρος 1ος
11:18:00 μ.μ...Θυμάμαι τα καλοκαίρια στο χωριό που πάντα κουβαλούσαμε μια μικρή τηλεόραση. Δεν είχαμε κεραία στο σπίτι, ήταν πολύ παλιό. Ο πάτερ φαμίλιας μεριμνούσε ΚΑΙ γι' αυτό.. μια μίνι κεραία -παίζει μεγαλύτερη από την ίδια την τηλεόραση ωστόσο- κοσμούσε πάντα το πάνω δωμάτιο..
"Θα τα πιάνουμε όλα φέτος.. θα έχει βελτιωθεί το σήμα!!"..
Το σήμα φυσικά, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου να γυρίζει πριν τις 5 (απόγευμα και πρωί), δεν βελτιωνόταν.. Δεσμώτες λοιπόν κι εμείς, σαν άλλος Προμυθέας... στην κρατική τηλεόραση: ΕΤ1-ΕΤ2 (τότε).
Τότε μην νομίζεις.. κυρίως ειδήσεις έδειχνε άντε και κάνα ντοκιμαντέρ για την μελισσούλα και τον μελισσούλο, τον ελέφαντα και την ελεφαντίτσα.. τέτοια.. βαρετά για μας.. (τώρα, σε σχέση με όλα τα άλλα κανάλια.. παίζει και να με καθήλωναν!..όχι σοβαρά...ο ελέφαντας πώς την καταφέρνει την κυρά του;;.. τί εννοείς έχει και προβοσκίδα;;;;... ΝΟΓΟΥΕΙΙ...άστο αυτό)
..και το μεσημέρι ψήναμε τις τσιπούρες που έπιανε ο μπαμπάς...
"Αδερφή θυμάσαι;;"
....τί ωραία ήταν.. ξέγνοιαστα χρόνια.. αλανιάρες τσιπούρες.. λάδολέμονο.. (πεινάω και έχω μόνο ΤΟΣΤ οπότε άστο και αυτό)
Έτσι με τ' αλάτια πέφταμε στα κρεβάτια μας..
"Πώπω ρε μαμά... τί φωνάζεις πάλι; αφού θα πάμε και τ' απόγευμα!"
..μπάνια... μπάνια, μπάνια, μπάνια και παγωτά και γέλια πολλά! και μαξιλαροπόλεμος.. και ξυλιές στον κώλο.. βαριόταν η μάνα μου, μας έριχνε μία στην κάθε μία τυπικά και ξάπλωνε.
Ανοίγει η τηλεόραση..
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: "Σκάστε αρχίζουν 'Ατίθασα Νιάτα'-'Τόλμη και Γοητεία' "
..Ένα απ' τα δύο παίζεται ακόμα θαρρώ... παπαα....κατάντια φίλε μου! Οι μισοί θα 'χουνε πεθάνει, οι άλλοι μισοί θα 'χουν Αλτζχάιμερ.. Αλλά κι αυτό δεν μας πείραζε.. την μάνα στο δεκάλεπτο την έβλεπες να ονειρεύεται σαν τον Ντι Κάπριο.. εμείς πάλι κώλο δεν βάζαμε κάτω.. ΕΤ1 >>ΕΤ2 κι όλο "ψου-ψου-ψου" που 'λεγε κι εκείνη! ..και τότε μία μονάχα φωνή μας ηρεμούσε.. (ποιού πατέρα καλέ; αυτός είχε ήδη φύγει για ψαροντούφεκο!! ..μεσημεράκι η καλύτερη ώρα σου λέει!)
Η γυναίκα είδωλο, η προσωποποίηση της Ευρώπης.. η Κυρία των Τιμών (χαμηλών κυρίως..) .........Δάφνη Μπόκοτα.
Σοκαρίστηκες;; ..βάλε το βίντεο να παίζει και θα θυμηθείς.. Ήταν εκείνη η ώρα.. 3-4 το μεσημέρι που ξεκινούσαν τα "Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα".
"Όλοι μέσα στην πισίνα." "Ο γρηγορότερος κερδίζει" σου λέει.. ο οποίος ΠΟΤΕ δεν ήταν ο Έλληνας.. "Η δικιά μας η ομάδα έχει κάποιο πρόβλημα".. ααα.. από τότε στην Ελλάδα αυτήν την δικαιολογία είχαμε για το πόσο πίσω είμαστε σε σχέση με τις "εκτός συνόρων" ομάδες..
"Ααα ένα παπούτσι επιπλέει!" ...και ναι Κυριές κ Κύριοι.. ο λόγος της αποτυχίας βρέθηκε.. 'Ενα Παπούτσι.. Το Παπούτσι.. του Κώστα απ' ό,τι κατάλαβα... τη μία ένα παπούτσι, την άλλη ένα καλσόν, την τρίτη το σουτιέν μιανής, το ξέραμε κι ας ήμασταν μικρά ότι δεν επρόκειτο να κερδίσουμε ΠΟΤΕ! .. ..αλλά είχε πλάκα! Τότε όντως είχε σημασία η προσπάθεια... λίγο η πλύση εγκεφάλου της Μπόκοτα ("Δεν πειράζει" "Μπράβο Ελλάδα" "Μπράβο παιδιά!" και τέτοια, η ίδια κασέτα που έπαιζε και σε Ρουβά-Ρακιτζή σε Γιοροβίζιον) λίγο η συμπαράσταση της μάνας μετά το 12.345ο επεισόδιο των "Ατίθασων Νιάτων".. το πιστεύαμε.
Και ξέρεις, μου λείπει αυτή η τρέλα.. ρεζίλι γινόντανε φίλε μου τα παιδία!! Θυμάσαι τί τους ντύνανε; μία κότες, μία γουρούνια, μία ο Ε.Τ ο εξωγήινος.. αλλά ένα πράγμα μου έχει μείνει περισσότερο απ' όλα.. το γέλιο τους. Και το δικό μας. Κι η μαμά γελούσε..εκεί που μισοξύπναγε να μας πει γιατί αλλάξαμε κανάλι!
Θέλω πάλι τέτοια γέλια. Θέλω "Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα". Θέλω "Παιχνίδια". Και υπόσχομαι να μην ξαναμείνω με τ' αλάτια, να φάω όλη την τσιπούρα, να κοιμηθώ αυτό το μεσημέρι.. "Μαμά..αλλάζεις κανάλι; έελα μανουλίτσα μας......"
0 σημειώσεις