σκέψεις σε παρένθεση*
..μα.. (μου! η απάντηση)
11:28:00 μ.μ. |
| may-BE |
..είναι μερικές λέξεις που αν πάρουν σάρκα και οστά μπορεί να αποδειχθούν πολύ επικίνδυνες. Τρανταχτό παράδειγμα: αμφιβολία. Μία αμφιβολία μπορεί πραγματικά να καταστρέψει τα πάντα. Το χειρότερο.. να έχεις πάρει μία απόφαση και ένα απλό γεγονός, μία άσχετη είδηση, η διαφορετική σκέψη κάποιου ή απλώς μία εικόνα να σε κάνουν να αμφιβάλλεις για ό, τι έχεις χτίσει με τόσο κόπο μες το μυαλό σου. Το ειρωνικό.. πάντα η αμφιβολία μπαίνει στην ζωή μας από εξωτερικούς παράγοντες.. τρίτα πρόσωπα, συμβάντα, καθημερινότητα. Κι όμως εισχωρεί τόσο βαθιά μέσα μας που καταλήγει να είναι μέρος των εσωτερικών μας σκέψεων. Μήπως όμως ήταν εξαρχής μέρος αυτών; Μήπως άραγε η αμφιβολία είναι μέρος κάθε απόφασης; Και μήπως τελικά το θέμα έγκειται στο αν θα βρει βοήθεια για να έρθει στο φως;
* * *
Καλώς ή κακώς οι άνθρωποι έχουμε την ιδιότητα να συνδέουμε τους γύρω μας με πράγματα της καθημερινής μας ζωής. Δεκάδες τραγούδια στο ραδιόφωνο, πινακίδες με γνώριμα ονόματα στο δρόμο, πλατείες και μέρη συνάντησης.. είναι όλα εδώ, όλα «σημάδια» ότι κάποιος κάνει αισθητή την παρουσία του.
Άλλες φορές ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μας, και άλλες ακολουθεί νευρικότητα και ανήσυχα βλέμματα με σκυμμένο το κεφάλι.
Πόσες φορές δεν ευχήθηκες να μην σταματήσει να παίζει ‘εκείνο’ το τραγούδι στο ράδιο;.. πόσες τρομοκρατήθηκες με την εικόνα ‘εκείνου’ που ήρθε μπροστά σου
στο άκουσμα του ονόματός του από συζήτηση στο διπλανό τραπέζι;
Άλλες φορές ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μας, και άλλες ακολουθεί νευρικότητα και ανήσυχα βλέμματα με σκυμμένο το κεφάλι.
Πόσες φορές δεν ευχήθηκες να μην σταματήσει να παίζει ‘εκείνο’ το τραγούδι στο ράδιο;.. πόσες τρομοκρατήθηκες με την εικόνα ‘εκείνου’ που ήρθε μπροστά σου
στο άκουσμα του ονόματός του από συζήτηση στο διπλανό τραπέζι;
Φέρνω τον εαυτό μου σε όλο αυτό, και προσπαθώ
να σκεφτώ την τελευταία φορά που δεν έκανα κάτι που σχεδίαζα
επειδή «τα σημάδια» δεν ήταν ευνοϊκά..
να σκεφτώ την τελευταία φορά που δεν έκανα κάτι που σχεδίαζα
επειδή «τα σημάδια» δεν ήταν ευνοϊκά..
και μόνο μία φράση μου έρχεται αυτομάτως στο μυαλό
«Μα καλά.. Τι σκεφτόμουν;..»
..σκεφτόμουν τα πάντα εκτός από αυτό που ήθελα να κάνω.
Μετάνιωσα, θυμάμαι, κι αποφάσισα να δώσω τέλος σ’ όλο αυτό
το παρανοϊκό σενάριο «Οιωνός». Σκέφτηκα τότε πόσα σημάδια παρερμηνεύτηκαν με καταστροφικά αποτελέσματα.. Και ποια σημάδια αλήθεια;
Κομμάτια μιας γενικότερης εικόνας είναι,
το παρανοϊκό σενάριο «Οιωνός». Σκέφτηκα τότε πόσα σημάδια παρερμηνεύτηκαν με καταστροφικά αποτελέσματα.. Και ποια σημάδια αλήθεια;
Κομμάτια μιας γενικότερης εικόνας είναι,
που εμείς επιλεκτικά διαλέγουμε να κρατήσουμε στην στιγμή.
Οι άνθρωποι τελικά έχουμε και άλλη μία ιδιότητα: βολευόμαστε στις.. αναβολές.
Ποτέ και καμία κατάληξη δεν θα είναι απολύτως σίγουρη. Αυτό είναι το ‘σίγουρο’.
Αν αυτό θεωρείται αμφιβολία, τότε ναι, αναμφίβολα
θα υπάρχει σε κάθε περίπτωση!
Απλούστατα γιατί υπάρχουν άπειροι αστάθμητοι παράγοντες.
θα υπάρχει σε κάθε περίπτωση!
Απλούστατα γιατί υπάρχουν άπειροι αστάθμητοι παράγοντες.
Αξίζει να τα παρατήσουμε όλα όμως για ένα «ίσως»; Μπαα.. Το θέμα είναι να καταφέρουμε ακόμα και μ’ αυτό το «ίσως» και με «αρνητικά σημάδια»
να φτάσουμε στον προορισμό μας.
να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Σκέψου απλώς πόσα ταξίδια ξεκίνησαν χωρίς πρίμα τον καιρό και είχαν αίσιο τέλος,
και πόσα άλλα έχοντας όλους τους «καλούς οιωνούς» κατέληξαν ένα παγώβουνο πιο πέρα να γίνονται ταινία του Σπίλμπεργκ..
0 σημειώσεις