μια ανάγνωση
λογοτεχνία &επιβράβευση * Mario Vargas Llosa
2:03:00 μ.μ.Ξεφυλλίζοντας την καθιερωμένη εβδομαδιαία freepress μου, (πρόκειται για την FAQ αυτή τη φορά) ανακάλυψα έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν εκπληκτικό συγγραφέα. Ο λόγος για τον Mario Vargas Llosa, τον Περουβιανό συγγραφέα που κέρδισε το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2010. Έψαξα λίγο λοιπόν και σας γράφω ότι...
Το ολοκληρωμένο όνομά του είναι Χόρχε Μάριο Πέδρο Βάργκας Λιόσα γεννήθηκε στην Αρεκίπα του Περού την 28η Μαρτίου του 1936. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους της Λατινικής Αμερικής, όπως και ένας από τους πιο διακεκριμένους συγγραφείς της γενιάς του. Η έντονη επιρροή του από τις Περουβιανές εμπειρίες του και την Περουβιανή κοινωνία γράφει κωμωδίες, αστυνομικά, ιστορικά και πολιτικά μυθιστορήματα.
Η πρώτη αναγνώριση του Βάργκας Λιόσα έρχεται κατά την δεκαετία του 1960 και η επιτυχία συνεχίζεται στο πέρασμα των χρόνων.
La ciudad y los perros (Η πόλη και οι σκύλοι) (1963), La casa verde (Το πράσινο σπίτι) (1965), και το μνημειώδες Conversación en La Catedral (Πότε πήραμε την κάτω βόλτα;) (1969), τα πρωτόλειά του ενώ άλλα, όπως τ Pantaleón y las visitadoras (Ο Πανταλέων και οι επισκέπτες (1973) και το La tía Julia y el escribidor (Η θεία Χούλια και ο σεναριογράφος) (1977) διασκευάστηκαν και μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο.Τον Οκτώβριο του 2010 έρχεται η σημαντικότερη αναγνώριση για τον Λιόσα, όταν η Σουηδική Βασιλική Ακαδημία τον τιμά απονέμοντάς του το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το Έτος 2010.
«Το βραβείο απονέμεται στον Βάργκας Λιόσα για την χαρτογράφηση του των δομών της εξουσίας και τις διεισδυτικές του εικόνες της ατομικής αντίστασης, εξέγερσης και ήττας», όπως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.
Μέχρι σήμερα συνεχίζει να ασχολείται με την λογοτεχνία, αλλά και την δημοσιογραφία. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στράφηκε και προς την πολιτική σε μία προσπάθεια να αλλάξει τα δεδομένα στην πολιτική κατάσταση της Λατινικής Αμερικής. Ήταν υποψήφιος πρόεδρος του Περού το 1990 με το κεντροδεξιό κόμμα Δημοκρατικό Μέτωπο (FREDEMO).
Διαβάζοντας την συνέντευξη που έδωσε στον Θανάση Λάλα βεβαιώθηκα ότι όντως άξιζε, και με το παραπάνω την επιβράβευση. Όχι μόνο για το έργο του, αλλά και για την προσωπικότητά του. Μία γεύση θα σας πείσει...
(Αποσπάσματα συνέντευξης)
ΣΥΓΓΡΑΦΗ
"..Είναι πλούτος να έχεις μέσα σου πράγματα να πεις και να καταφέρνεις τελικά με κάποιον τρόπο να τα πεις. - Είναι αυτή η αίσθηση του ανικανοποίητου που χαρακτηρίζει τον δημιουργό. Επειδή δεν νιώθει ικανοποιημένος με τον κόσμο στον οποίο ζει, καταφεύγει στην επινόηση άλλων κόσμων. - Είναι ένα είδος δυσφορίας που τον οδηγεί να αισθάνεται έλξη για οτιδήποτε έχει να κάνει με την φαντασία και το όνειρο. Βέβαια, πριν απ' όλα αυτά για να γίνει κάποιος συγγραφέας πρέπει να έχει υπάρξει καλός αναγνώστης. Η πηγή αυτού του επαγγέλματος είναι το διάβασμα. - Δεν πιστεύω ότι η λογοτεχνία έχει την δύναμη να κάνει τους ανθρώπους πιο ευτυχισμένους. Το αντίθετο μάλιστα. Θεωρώ ότι μας κάνει πιο ευαίσθητους απέναντι στην δυστυχία."
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ& ΠΟΛΙΤΙΚΗ
"..Η τέχνη αποτελεί "εξουσία" με την έννοια ότι βοηθάει τον άνθρωπο να αμύνεται ενάντια στη στέρηση, στη θλίψη, στη δυστυχία. - Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά με την τέχνη. Στην λογοτεχνία η λογική μπορεί να πηγαίνει χέρι χέρι με το παράλογο, γιατί στην φαντασία δεν υπάρχουν όρια. Μέσα στην κοινωνία, όμως, αν θέλουμε να αποφύγουμε τη βία και την καταστροφή, οφείλουμε να είμαστε πρακτικοί. - Η ιστορία της ανθρωπότητας, βλέπετε, δεν είναι συγχρόνως η ιστορία του μυαλού ή της λογικής. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει... Η λογική είναι μια ηρωίδα η οποία άρχισε να παίζει κεντρικό ρόλο σχετικά πρόσφατα. - Την αληθινή ιστορία, με την έννοια αυτού που πραγματικά συνέβη, είναι αδύνατον να την μάθουμε, διότι εκτός από άκρως υποκειμενική, είναι πολυδιάστατη... Γι' αυτό μ' άρεσε ο ορισμός που έδωσε ο Μπαλζάκ στον πρόλογο της "Ανθρώπινης Κωμωδίας":
"Μυθιστόρημα είναι η προσωπική (ιδιωτική) ιστορία ενός έθνους".
2 σημειώσεις
Το "Conversación en La Catedral" δεν μεταδράζεται "Συζήτηση στον καθεδρικό ναό". "La Catedral" είναι το όνομα ενός μπαρ, δεν πρόκειται για ναό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλίο αυτό έχει αποδοθεί στα ελληνικά ως "Πότε πήραμε την κάτω βόλτα;", εκδόσεις Εξάντας 2002, μετάφραση Τασία Παναγοπούλου.
Ω ευχαριστώ! έτσι το βρήκα στο ιντερνετ. θα το διορθώσω :)
ΑπάντησηΔιαγραφή