γράμματα
τρεμΟ-ΣΕ
4:54:00 μ.μ.Ναι όντως περνάω μία κρίση εαυτού. Και εκεί που νόμιζα ότι τα κατάφερνα με μένα, κάπου χάθηκα στον δρόμο. Αλλά πόσο κρίμα μπορεί να είναι τελικά κάτι που διορθώνεται; Μήπως τελικά δεν είναι; Μα τι σου είναι ο άνθρωπος... μιζέρια βρε παιδάκι μου! Ορισμένες φορές ναι.. πολλή! Αλλά ευτυχώς δεν παύουν να είναι.."ορισμένες" οι φορές.
"Τρένα που έρχονται και πάνε τρένα που δεν σταματάνε.."
Αυτός ο στίχος μου ήρθε σήμερα.. ¨Ολη μου η ζωή ένα εισιτήριο μετ' επιστροφής. Η ζωή μας μάλλον είναι μια διαδρομή. Και τα τρένα; Τα τρένα τί να είναι άραγε; Τα τρένα ας είναι οι άνθρωποι, ας είναι οι ευκαιρίες, οι καταστάσεις, οι σχέσεις.. είναι όλα αυτά που βεβαιώνουν τον άνθρωπο ότι ζει. Και πώς θα καταλάβεις ποιο τρένο είναι το σωστό; Μπορεί και να μην το καταλάβεις απ' την αρχή. Απλώς μπαίνεις και ρισκάρεις. Και αν είναι το λάθος τρένο; Κατεβαίνεις και περιμένεις το επόμενο. Δεν χάνεσαι μην φοβάσαι.. όταν είσαι ΕΣΥ δεν χάνεσαι.. Πρέπει κι εγώ να μάθω να δοκιμάζω. Ακόμα κι αν δεν ξέρω ποιό τρένο πρέπει ή θέλω να πάρω μπορώ πάντα να δοκιμάσω. Πώς ξέρεις ότι έχεις αλλεργία σε κάτι; το μαθαίνεις αφού έχεις δοκιμάσει, αφού το έχεις ζήσει. Πώς λες δεν τρως ένα φαγητό χωρίς να το έχεις δοκιμάσει ποτέ; Πώς ξέρεις πως πίνεις τον καφέ σου; το έμαθες δοκιμάζοντας.. Και στην τελική αν είναι πικρός δεν έχεις παρά να προσθέσεις λίγη ζάχαρη!
25 Φεβρουαρίου 2009 (α')
0 σημειώσεις