Παραμονή Χριστουγέννων

7:25 έχω βάλει ξυπνητήρι. Ευχόμουν μες τον ύπνο μου να σηκωθώ 12 να ετοιμαστώ όπως όπως με σκουφί-μπουφάν-κασκόλ να πάω με την Β. να πούμε τα Κάλαντα.
Σημείωση: τα πρώτα χρόνια πολλά τα είπα σε σένα Σ. στον ύπνο μου. Δεν ξύπνησα λυπημένη σήμερα.

8:36 ..κλείνει τις πόρτες! Ρε γαμώτο το άλλο θα περάσει σε 40'. Τρέχω λίγο αλλά δεν. Κουβαλάω και εκατό πράγματα μαζί. Κάνει όπισθεν και ανοίγει την πίσω πόρτα. Μου ξέφυγε ένα Ωχ! Εκεί μαζί με το χαμόγελο.
Ξέχασα, είναι Παραμονή Χριστουγέννων, συμβαίνουν όμορφα πράγματα!

10:44 είμαι στη δουλειά. Ήρθαν δύο κοριτσάκια να μου πουν τα κάλαντα. Έφτιαχνα ένα βραχιολάκι εκείνη την ώρα μαύρο με κίτρινο-χρυσό. Μου τα είπαν. "Τρίγωνα κάλαντα μες τη γειτονιά", αυτά μου είπαν! Έκπληξη ήταν. Μου άρεσε και χαμογέλασα. Ήτάν κάτι "άλλο". Λες να 'ναι κι άλλα έτσι διαφορετικά από 'δω και πέρα; Μακάρι.

15:49 Γρήγορα περνάει η μέρα μου φαίνεται. Θα πληρωθώ σήμερα λέει. Όμορφα. Έκλεισε και ξανακλεισε ο υπολογιστής.
Restore all tabs.
Ξεκινάει να ακούγεται..
Προσέχω το 0:58 τυχαία
"..so I like to keep my issues strong
It's always darkest before the dawn"
αλήθεια είναι αυτό.

18:33 α! Και τριάντα τέσσερα τώρα. Μου είπαν ότι θα πληρωθώ στο τέλος της μέρας. Χαμογέλασα. Όλο χαμογελάω σήμερα. Ωραία είναι..διαφορετικά. Έχω και καιρό και νιώθω άβολα. Γέλια ακόμα δύσκολο να βγουν φυσικά, αλλά τα χαμόγελα δραπετεύουν. Είναι πιο τολμηρά όπως και να 'χει. Κανονίσα και για το βράδυ. Θα κάνω κάτι για έναν άνθρωπό μου που του το έχω υποσχεθεί καιρό. Τώρα μπορώ επιτέλους να υλοποιήσω μια υπόσχεση. Επιτέλους κάτι υλοποιήσιμο. Χ. είσαι έτοιμη; Ετοιμάσου! Δεν θέλω ν'αργήσουμε!´

19:18 πόσο τρέξιμο για ένα λεωφορείο! Συνήθως δεν σταματάνε να μου ανοίξουν. Σήμερα δύο φορές!
-Ευχαριστώ, με φωνή που μισοβγαίνει.
-Να'σαι καλά Καλά Χριστούγεννα!
Μου αρέσει ο κόσμος σήμερα.

21:41 "με ενοχλούν αυτές οι μέρες γενικά. Οι γιορτινές" εμένα φέτος όχι. Δεν ξέρω, μάλλον δεν το νιώθω τόσο έντονα πλέον το μελαγχολία-εορτών. Ίσως και καθόλου. Ίσως επειδή δουλεύω. Και δουλεύω με κόσμο. Και πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω τόση αγάπη μαζεμένη και διάσπαρτη τριγύρω. Σε πρόσωπα, κινήσεις, καταστάσεις, δώρα, τηλεφωνήματα.. Ο κόσμος μες την τρέλα του βρίσκει χρόνο να χαρεί. Όμορφο είναι αυτό. Και ν'αγαπήσει. Αυτό είναι λυτρωτικό. Και όταν την βλέπεις την αγάπη απ'έξω την νιώθεις εντονότερα και καθαρότερα. Βλέπεις ότι ΥΠΑΡΧΕΙ, ΒΙΩΝΕΤΑΙ, και ΥΛΟΠΟΙΕΙΤΑΙ σε κάθε λεπτό της ώρας και κάθε υποδιαίρεσή του. Κι αυτό, είναι λύτρωση, γιάτι ότι βλέπεις ότι υπάρχει ξέρεις ότι μπορείς να το βιώσεις κι ο ίδιος, ή να συνειδητοποιήσεις την μαγεία του ότι το βιώνεις.
Σ'αγαπάω.
Κι εγώ σ'αγαπάω.

22:08 Το θέμα με τις γιορτές είναι ότι όσο καλά και να περνάς έρχεται εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι και φέτος κάποιος θα λείπει.

4:32 προσευχόμασταν όλο το βράδυ για ένα Ν. Οι προσευχές είναι δείγμα ελπίδας..όχι πάντα δράσης. Έδρασα εγώ. Ήρθε το Ν. Είδα χαμόγελα και πόσο δίκιο έχει εκείνη η πρώτη σκέψη που σου λέει ΝΑΙ! στο "Ρισκάρω;". Βοήθησα. Μάλλον. Εμένα άσε με. Μου αρέσει έτσι. Απλώς και απλά.. Μ'εμάς να τραγουδάμε και να δακρύζουμε λίγο..αλλά εν τάξει.

5:54 κρύο που κάνει. Ξεκλειδώνω γρήγορα μπαίνω στην είσοδο και περιμένω ασανσέρ. Έχει κλείσει η φωνή μου. Γυρνάω λίγο στον καθρέφτη του ασανσέρ..έσκασαν και τα χείλια μου. Χειμώνιασε.
Παπούτσια-πόρτα-μπάνιο-κρεβάτι.
Ακούω τις καμπάνες που χτυπάνε λίγο χαρμόσυνα.
Σε λίγο ξημερώνει Χριστούγεννα.
Υγεία
Αγάπη
Γέλιο
Χρόνια μας πολλά*

Λιζ