σκέψεις σε παρένθεση*
φωτο-γράφεις;
12:10:00 π.μ.
Φωτογραφίες.
Έτσι σκέφτηκα πρώτα. Είναι ψηφιακές πλέον, μπορείς πιο εύκολα να τις "πετάξεις". Έλεγα θα είναι αυτό το λιγότερο δύσκολο. Αμφιβάλλω. Είχα και μια ελπίδα ότι αν έβλεπα το πριν ίσως καταλάβαινα τι είναι αυτό που λείπει απ'το τώρα. Ας είναι..
Πόσοι φάκελοι. Χάζευα με τις ώρες. Είχα μέσα ξεχασμένα και κάτι βίντεο. Τίποτα δεν με μελαγχολεί περισσότερο από ένα βίντεο- με καταθλίβει θα έλεγα. Δεν ξέρω γιατί.. μάλλον γιατί δεν σου δίνεται αυτή η δυνατότητα να φτιάξεις εσύ στο μυαλό σου το σκηνικό, να θυμηθείς κάτι, να ξεχάσεις κάτι άλλο, να διαμορφώσεις λίγο διαφορετικά τους διαλόγους, να δημιουργήσεις ένα βλέμμα παραπάνω ή να σβήσεις ένα άλλο άβολο. Να κάνεις λίγο Ιστορία ρε παιδί μου! Και με γοήτευε πάντα να μπορώ να "κάνω Ιστορία" - ποτέ δεν μου άρεσαν τα έτοιμα, οπότε σπάνια τραβούσα βίντεο. Και μέτραγα πόσες φορές είπα "κοίτα να δεις". Αλλάζουν τα πράγματα, εμείς το μάθαμε καλά πλέον. Δεν αλλάζουν όμως μόνο βρε αγάπη μου, χάνονται κιόλας. καμιά φορά.
Τότε είπα ν'αρχίσω να ταξινομώ. Έφτιαξα φακέλους ξεκινώντας από το 2007. Κάποιες διάσπαρτες του '06 μπήκαν σε φάκελο "και τα λοιπά". Και σοκαρίστηκα συνειδητοποιώντας ότι αυτό που θεωρούσα το πιο όμορφο στην μνήμη μου έτος είχε τις λιγότερες φωτογραφίες. Μετά σκέφτηκα ότι ίσως όταν ζεις πραγματικά, που καιρός για φωτογραφική. Μπα. Το 8 μετά το 9, το 10, και ένα 11 μαζί με ένα "αχ". Έτσι το ονόμασα. Δεν ήθελα να ξεχάσω τίποτα- πώς να.. άλλωστε. Έφτιαξα κι έναν φάκελο "εκτύπωσέ με" στην επιφάνεια εργασίας. Έπρεπε να διαλέξω τις καλύτερες στιγμές να τις έχω απτές στα χέρια μου, να μπορώ να τις αγγίξω, να τις τσαλακώσω, να τις βρέξω ίσως.. Πέρασαν σχεδόν έξι χρόνια μπροστά απ'τα μάτια μου και η πλειοψηφία των στιγμών ήταν με ανθρώπους που δεν έχουν πλέον κάποια ιδιότητα στη ζωή μου. Δεν την παρακολουθούν από μέσα τουλάχιστον. Περίεργο συναίσθημα. Να έχεις μπροστά σου 3.157 φωτογραφίες και να καταλήγεις να επιλέγεις για εμφάνιση 126. Και μια δόση απογοήτευσης παρακαλώ! Ήθελα να είμαι στην θέση να μην μπορώ να αποκλείσω καμία, να σκέφτομαι να τις βγάλω διπλές και τριπλές να δώσω και στους άλλους και να μην φτάνουν τα λεφτά. Άραγε οι άλλοι κράτησαν αυτές που είμαστε μαζί; τις δικές μας; να τις εμφάνισε ποτέ κανείς χωρίς να είναι αναγκαστικά σε φιλμ 36αρι; Μακάρι να τις εμφάνισε.. κι ας μην μου έδωσε ποτέ καμία.
Είναι σαν να γίνεται fade out με ένα μαγικό ταυτόχρονο fade in εκείνων των 4-5 ανθρώπων που γνωρίζεις- ή γνωρίζεις καλύτερα- τα χρόνια μετά και ξεκινούν οι αναμνήσεις να γίνονται φωτογραφίες σας. Και δεν με νοιάζει το χρώμα, δεν με νοιάζει η φωτογένεια. Θέλω μόνο να μπορώ να δω τις σκηνές που προηγήθηκαν και αυτές που ακολούθησαν και να τους βάλω εγώ χρώμα, να τους βάλω και ήχο και μια χαμηλή μουσική υπόκρουση. Είμαστε όλοι εν δυνάμει σκηνοθέτες μάλλον, έτσι λέω. Και ποιος άλλωστε θα αρνιόταν τη ζωή του για ταινία;
Και ενώ τελείωνα το ξεκαθάρισμα σκεφτόμουν πόσες θα ήθελα να βγάλω ακόμα. Είναι η ειρωνεία ενώ κοιτάς μια φωτογραφία να σκέφτεσαι όλους τους ανθρώπους που εκείνη ακριβώς την χρονική στιγμή που απεικονίζεται ευχόσουν να είναι δίπλα σου.
Ξέρεις, παρατήρησα και κάτι. Μετά το 8 ή το 9 σταμάτησα να βγάζω τοπία. Είναι η περίοδος που αγάπησα τους ανθρώπους περισσότερο από μένα, περισσότερο από κάθε τι. Έτσι θυμήθηκα. Και είναι μαγική η ανθρώπινη παρουσία, ευεργετική. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι στην φαντασία μας ποτέ δεν είμαστε ο μόνος πρωταγωνιστής..
Όπως έγραψα σήμερα σ'έναν από τους ανθρώπους που μου έμαθαν να αγαπώ:
.JPG) |
*Με κοιτάω και λέω πως κάποτε θα γίνουν όλα
σαν να είναι καλοκαίρι.
Και εύχομαι ό,τι λείπει, θεε μου, να αναπληρώνεται. |
"Ήλιος νέος, αγίνωτος ακόμη"
Οδ.Ελύτης
Οδ.Ελύτης
Αυτό θα λέμε βρε κορίτσι μου
θα κοιτάμε ψηλά τον ουρανό και θα ελπίζουμε.
Αγάπη
και όνειρα
23/2/12
λιζ.
4 σημειώσεις
είναι εκπληκτικό πόσο μπορείς να ταυτιστείς με έναν άνθρωπο μόνο από τα κείμενά του.. Να είσαι καλά.. Εύχομαι τα καλύτερα γιατί κάτι μου λέει ότι το αξίζεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο!...Άραγε οι άλλοι κράτησαν αυτές που είμαστε μαζί; τις δικές μας; να τις εμφάνισε ποτέ κανείς χωρίς να είναι αναγκαστικά σε φιλμ 36αρι; Μακάρι να τις εμφάνισε.. κι ας μην μου έδωσε ποτέ καμία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι τόσο μα τόσο καταπληκτική.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ πάντως στο κινητό μου θαρρώ έχω περισσότερες δικές σου παρά οποιουδήποτε άλλου. Είναι από την εποχή εκείνη που ήμουν πολύ ευτυχισμένη κι ειχα κάθε λόγο να κρατώ φωτογραφίες. Οπως εκεινη με τ ομορφο λευκο σκυλάκι στα σταρμπακς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧ.