MENU-TIME-OFF-0:15-OK
3:41:00 π.μ.Λες θα βγεις στη βεράντα για ένα τσιγάρο και θ’αφήσεις το τραγούδι μέσα να παίζει. Όσο απομακρύνεσαι ακούς λιγότερο. Κι ενώ έχεις ήδ...
3:41:00 π.μ.
Λες θα βγεις στη βεράντα για ένα τσιγάρο και θ’αφήσεις το τραγούδι μέσα να παίζει. Όσο απομακρύνεσαι ακούς λιγότερο. Κι ενώ έχεις ήδη φτάσει στην μπαλκονόπορτα συνειδητοποιείς ότι ίσα που ακούγεται η μελωδία και μετά βίας ξεχωρίζεις κάνα δυο λέξεις. Δε βαριέσαι.. βγαίνεις.
Σκοτάδι. Αναπτήρας. Φως. Τώρα το τσιγάρο.
Μια-δυο ρουφηξιές ν’ανάψει καλά και τώρα χαλάρωσε. Πού κοιτάς; Έλα ντε.. μία το τσιγάρο, μία απέναντι· μία στο τσιγάρο κάποιον, μία απέναντι κάπου. Ταξιδεύεις. Εντάξει, «επιτρέπεται» τώρα, άλλωστε πόσο να κρατήσει ένα τσιγάρο; Και φάνηκε σαν να κράτησε πολύ αυτή τη φορά. Το πολύ το βασανιστικό, όχι το άλλο το δεν-το-χορταίνω πολύ. Ρουφάς καπνό και πίσσα και απ’όλα. Όλα μέσα σου. Λες και άφησες και τίποτα ποτέ να βγει προς τα έξω. Δε βαριέσαι.. ένα τσιγάρο είναι.
Τέλειωσε και το τραγούδι. Τώρα ακούς σιωπή. Είναι η στιγμή που ξεκινούν «οι Ήχοι». Ξέρεις, οι μόνοι τους. Μέσα στη σιωπή έρχονται οι Ήχοι. Από το πουθενά και απρόσκλητοι να σε ταράξουν.
«Στο δίπλα σπίτι δε μένουν», τα ντουβάρια διαστέλλονται συστέλλονται, ίσως και τα έπιπλα. «Ιδέα δεν έχω τι σκατά κάνουν. Δεν μ’άρεσε ποτέ η φυσική ούτως ή άλλως». Τέτοια ώρα έχουν κλείσει και οι τελευταίες τηλεοράσεις. Είχαν μείνει κάποιες στον αυτόματο «MENU-TIME-OFF-0:15-OK». Πέρασε κιόλας ένα τέταρτο.. Κρατάς και το τσιγάρο σβηστό, σαν άγαλμα. Είναι η φάση που το κοιτάς και σκέφτεσαι. Σκέφτεσαι και αν θα το ξανά ανάψεις ή θα πας για ύπνο. «Ιδέα δεν έχω τι σκατά να κάνω..» Μαζεύουμε «Ιδέα δεν έχω» απόψε κύριοι, περάστε!
«Δε γαμιέται, ας το τελειώσω αφού το άρχισα..». Και να κοιμόμασταν μετά καλά θα ήτανε. Ψάχνεις εντωμεταξύ στον αέρα να βρεις τους Ήχους. Ναι, σιγά. Περιμένεις κι εσύ να δεις κάτι για να πεισθείς ότι αυτό το 'κάτι' υπάρχει. Μια ζωή να περιμένεις δεν θα το βρεις, στο λέω. Είδες όμως ένα αεροπλάνο να πηγαίνει, ίσως, στο ‘κάπου’ σου. Αλλά άδικο δεν έχεις. Πού να πιστέψεις; Στις ιδέες; Σου λένε ότι ΠΡΕΠΕΙ να τις πιστεύεις χωρίς να τις βλέπεις. Δεν είναι απτές, όχι δεν είναι, αλλά μια χαρά ποδοπατούνται. Γιατί οι υποσχέσεις; Εκεί να δεις.
Έπιασε και ψύχρα. Είναι που φεύγει κι ο Αύγουστος. Εγώ λέω να πάμε προς τα μέσα.. Πολύ εκτεθήκαμε, τι λες;
«Για ‘ένα τσιγάρο στα γρήγορα’ πολύ κράτησε ρε γαμώτο. Να βελτιώσω το χρόνο μου την άλλη φορά. Δεν προλαβαίνω να καπνίζω.
Ούτε να σκέφτομαι.»
